Met de soloalbums Succes en Ik Ben Twan slaan The Opposites in 2010 een andere weg in: de frivoliteit van voorgaande albums, en daarbij ook de momenten van wanorde, maakt plaats voor muziek met een meer volwassen karakter. De dikke beats, die zich er perfect voor lenen om hard uit de speakers te blazen, zijn minder aanwezig. De chemie tussen twee vrienden maakt plaats voor eigenzinnige creaties. Op Slapeloze Nachten combineert The Opposites haar stijlen. Het levert een artistiek samenspel én een elegant electrohopalbum op. 
Daarmee is Slapeloze Nachten ook direct de meest overtuigende plaat van het duo . Door een subtiele laag elektronica toe te voegen aan overwegend hiphopgeoriënteerde bassen en drums, is dit album behoorlijk dansbaar. Het gemak waarmee de veelal hitgevoelige deuntjes als rode draad op de plaat fungeren zorgt ervoor dat de tracks, los van het geheel, aantrekkelijk zijn en vrijwel allemaal singlewaardig zijn. Puur op instrumentaal vlak levert dit hoogvliegers op, zoals Slapeloze Nachten , waar gecontroleerd keyboardspel samengaat met diverse ruizen en echo’s, waardoor er een donkere ambiance ontstaat. Of neem de meer ingetogen nummers zoals Sukkel voor de Liefde en Je Kan Het Niet - de muziek is hier vooral melodieus door gebruik van meer organische instrumentatie (wederom keyboardspel of een akoestische gitaarriff) - die weer haaks staan op de snoeiharde synthesizers, kletterende drums, handclaps en een hoog aantal beats per minute op Thunder, een onvervalst hardcore-anthem. Yellow Claw & The Opposites - Thunder Wat de diverse instrumentaties en de veelzijdigheid van subgenres samenbrengt zijn de meeslepende en theatrale vocalen van Big2, Willy en de gastartiesten. Dronkenschap en vriendschap zijn de meest voorkomende thema’s die worden aangesneden op Slapeloze Nachten , waarbij de artiesten zich goed inleven in hun rol als hoofdrolspeler of voice-over. Daarbij maakt Willy vooral indruk met ogenschijnlijk eenvoudige refreintjes die met een oprechte emotieloosheid gezongen worden: “Helemaal alleen in de disco, niemand om de dansvloer mee te delen//En het licht gaat aan, de muziek gaat uit, maar dan staat ie nog in zijn eentje.” ( Held ). Bovendien is zijn rol, veelal die van de dronkaard, er één die hem op zijn lijf geschreven lijkt te zijn: Willem weet waar hij over rapt en blijft met zijn coupletten en refreinen dichtbij zichzelf. De raps van Big2 zijn ouderwets kil, flink puberaal maar bovenal vlijmscherp: “Shit, ik ben echt fan van je kerel, ja echt… o nee, omgekeerde wereld//Je bitch lult veel over mij, want mijn lul is twee centimeter… van de grond.” ( Blam Blam ). Door zijn nuchtere kijk, hij laat zich niet verleiden tot persoonlijke raps, is hij de ideale tegenpool van Willem. The Opposites - Sukkel Voor De Liefde ft. Mr. Probz Ondanks een slordige zeventig minuten aan speelduur verveelt Slapeloze Nachten geen moment: doordat Twan en Willem hun clubleven op indrukwekkende manier van meerdere kanten belichten. Door de eenvoud van zowel producties als raps blijft The Opposites dicht bij haar essentie. De muziek op dit album is namelijk vergelijkbaar met hun eerdere albums De Fik Er In en Begin Twintig. Juist door hun verschillen niet te verbergen vullen Twan en Willem elkaar nog steeds naadloos aan, daarnaast houden ze constant hetzelfde doel voor ogen. Het verschil tussen dit album en haar voorgangers is het feit dat er geen fillers op de plaat staan en de chaos plaats heeft gemaakt voor subtiliteit. En daarmee is Slapeloze Nachten het beste van twee werelden. 8 The Opposites - Slapeloze Nachten