Okay, fok de bullshit. Sterren Vallen van Planken, Fort Je Moeder, Maestro en al dat soort ongein. Kleine Viezerik is sinds zijn optreden in Ali B’s succesformule Op Volle Toeren een door volk en vaderland geliefd BN-er, maar de man is ten eerste een rapper. Een rapper met een hossel, zeker, maar vooral een rapper. Dus televisie uit en terzake. Deze mixtape bangt.
Sliscobars produceert enkele van de hardere beats dit jaar en ze zijn allemaal te vinden op deze tape. De dik toeterende bassen van Arrogant, heerlijke eighties Scarface synths tijdens Vallende Sterren, de freakshow van een beat die onder Dom Doen staat of die heerlijke elektrische pianopingel van Me San Seti. Één voor één zijn dit beats die de vierkante, soms houterige flow van Kleine Viezerik optillen en op een wolk zetten. Murder, net zo’n verhaal, met zijn steenharde zwart-wit clip. KV weet met zijn staccato flow en donkere stemgeluid de sfeer van een pikzwarte raggatrack neer te zetten, je blijft over je schouder kijken zolang de track duurt. Grimmig sfeertje. De rapper uit Amsterdam lijkt minder sterk als de beat niet overheerst maar omlijst. Zoals het geval is op Ik Zie Jullie, dat lijkt op de eerste domper, het eerste niemendalletje op deze tape. Net zoals Alles Kan en het haast onluisterbare Zoveel Pijn. Bovendien onderbreken nummers als deze het sfeertje dat P2RIDM zo onweerstaanbaar maakt. KV en Sliscobars schuifelen op een lekker tempo tussen de zomer en de winter, kille steegjes en de strandstoel, snapback en bivakmuts. Fuck De Kroon is een beetje van beiden. Op het randje van onheilspellend. Hier neemt Kleine Viezerik de tijd om zijn teksten dwingend op te dreunen. IJskoud en onweerstaanbaar. Download: Kleine Viezerik - Murder (prod. Sliscobars) Ik Doe ’t is nog zo’n achterover hangende track. KV op een lentebries van een beat. Stekende synthlijntjes en de samples (“baby baby”), zachtjes tegen de achtergrond. Ook het Deep Cover baslijntje, verscholen in het flashy Fascineer Me is daar subtiel neergelegd. Misschien wel met een knipoog, maar ook ontzettend effectief want dit is weer zo’n track die laag voor laag is opgebouwd, klaar om gepeld te worden. Naast de subtiele bassen bruisen de synths de pan uit en krijgen we nog een r&b-lijntje ergens in de mix. Het werkt. Zo verveelt dit duo zelden. Ja, 22 tracks in 65 minuten is te lang voor een mixtape en er had best wat vanaf gemogen. Kleine Viezerik is door al die Bekende Nederlander-shine echter geen slechtere rapper geworden. Integendeel, hij bewijst met deze tape dat hij er keihard toe doet. Misschien tegen wil en dank een knuffelneger, als rapper is hij een keiharde kiezel. (8,5)