Boven een formulier van de belastingdienst vult Kleine Viezerik als beroep nog gewoon 'rapper' in. Met de term Bekende Nederlander heeft hij naar eigen zeggen nog wat moeite. Misschien wel tegen wil en dank is hij in krap drie jaar tijd een van 's lands meest geziene rappers geworden. Zijn opvallende uiterlijk bracht hem met zijn nieuwe tv ‘hossel’ al naar het Concertgebouw, van duikplanken en in Fort Boyard. Een goede, leuke en leerzame tijd, maar core business muziek kwam er door op een laag pitje. Met de release van mixtape P2RIDM moet een doorstart gemaakt gaan worden.
Image may be NSFW.
Clik here to view.
“Het was niet de bedoeling om zo lang met nieuwe muziek bezig te zijn,” zegt KV. “We zijn heel bewust bezig geweest met televisie. Dat voelde gewoon goed en was bovendien leuk. De bedoeling was om in de tussentijd in de studio bezig te zijn. We hebben wel heel veel dingen opgenomen, maar afmixen en masteren schiet er soms echt bij in als je zo'n dubbele agenda hebt. P2RIDM staat voor Pitu Records is De Movement. Ik heb de tape zo genoemd omdat 'ie echt voor de fans is. Voor iedereen die ons steunt, samen zijn wij de movement, dan komen we het verst en staan we het sterkst. Ik ben weer de Kleine Viezerik zoals ik in het begin was. Het snelle jongens gebeuren, maar ook heel erg mijn ervaringen als 'BN'er', hoe ik met deze toch vreemde tijden om ga.” Bijbaan Met zijn nieuwe bijbaan bewandelt KV een pad dat rappers als Ali B en Yes-R eerder bewandelden. Lang niet iedereen die dergelijke stappen maakte kon op goedkeuring uit ‘de game’ rekenen. De Amsterdammer weet echter even geloofwaardig te knuffelen op de bank bij Willeke Alberti, als door een hotel vol drank en dames te hollen in de clip van Futurola. “Het is misschien maar cliché, maar elke rapper zegt het wel: You gotta keep it real. En dat is wat ik doe. Ik ben gewoon mezelf, what you see is what you get. Ik wil in principe gewoon gezellig en gelukkig met iedereen omgaan, maar don't piss me off. Deze mixtape is gewoon rauwe hiphop, zoals ik die zelf ook het liefste maak, maar ik vertel ook zeker dingen die ik relevant vind. Op een album zou ik juist veel meer de Kleine Viezerik zijn die je ziet op televisie. Dat hoort naar mijn mening op een album. Meer down to earth, serieuzere dingen aankaarten. Op een mixtape kan ik gewoon rauw zijn en niet teveel nadenken.” Nieuwe hossel “Televisie is zeker leuk. Maar op de eerste plaats, en daar zal ik nooit omheen draaien, is het gewoon m'n nieuwe hossel. Een soort tweede baan. Als ik dit allemaal kwijt raak moet ik helemaal opnieuw beginnen. From scratch een nieuwe cv opbouwen, weet je. Overal aanbellen. We can't have that, dit is op dit moment gewoon de route. Of ik bang ben met alleen m'n muziek niet ver genoeg te komen? Zeker niet. Mijn muziek zal me altijd blijven redden. Ik ben dan misschien BN'er geworden, maar mensen hebben me in de eerste plaats leren kennen als rapper. Dat moet altijd zo blijven. Ik wil niet dat ik straks ergens voor uitgenodigd wordt terwijl mensen niet meer weten wat m'n laatste hit was. Ik zou ook zwaar ongelukkig worden als ik geen muziek meer kon maken. Ik ben een artiest die zich het gelukkigst voelt als 'ie muziek maakt.” Je bent ontzettend veel op tv en dat is natuurlijk een goede zaak. Maar ik vind als kijker en hiphopliefhebber dat er in een programma als Maestro best wat meer aandacht mag zijn voor je muziek, langere fragmenten uit clips enzovoort. Hoe kijk je daar tegenaan? “Maestro en dingen als Sterren Springen doe ik echt puur omdat het juist totaal iets anders is. Voor de ervaring. Ze hoeven geen fragmentje van Murder te laten zien bij de Avro. Ik ben op zo'n moment gewoon echt bezig met dirigeren. Op dat moment ben ik helemaal niet bezig met het promoten van mezelf. Ik wil en kan gewoon genieten van wat ik dan doe. Ik ga nu ik nieuw werk uit heb natuurlijk wel wat selectiever zijn met waarop ik ja, of nee zeg. Als ik de mogelijkheid krijg om mezelf te laten zien wil ik die ook benutten.” Manager Gaétan van de Sande valt vanachter z'n laptop bij “Koffietijd wilde KV een tijdje geleden uitnodigen. Heb ik toch maar even gevraagd of ze de clip van Murder of Futurola niet nog eens moesten checken. Toen wilden ze nog steeds, maar dat hebben we afgehouden. Je weet dat zo'n programma over dirigeren en z'n pasgeboren zoon wil praten, terwijl wij iets nieuws te presenteren hebben. Dus dan ga je naar State Radio en drop je een keiharde sessie bij 101Barz. Deze tape is echt bedoeld voor de fans. Die zitten niet bij Koffietijd. Zo kies je je media een beetje uit.” KV: “Wist je trouwens, moet je eens op Youtube kijken. Gerard Joling heeft Futurola bekeken en een comment achter gelaten. Ik geloof ook echt wel dat hij dat zelf is. Gerard is een toffe gast. Heel down to earth, overal van op de hoogte.” Ben je meer mensen in het circuit tegengekomen waarvan je denkt, die zijn tof of wat zij doen zou ik ook wel willen? “Neem bijvoorbeeld een man als Wolter Kroes. Die is echt supertof en daar heb ik ook heel veel mee gelachen. Gewoon een volksheld, en dat lijkt me zo gruwelijk als je dat als rapper ook kan bereiken. Een soort rappende Hazes, of Wolter Kroes. Lange Frans is daar ook al mee bezig. Je ziet dat gewoon langzamerhand groeien tot iets dat een échte mogelijkheid kan worden. Ik wil daar ook een deel van uit gaan maken. Lange heeft laatst zo'n concert in Paradiso gegeven met heel veel verschillende artiesten. Dat vind ik fucking tof, en dat moet zo gewoon verder groeien. Zo kunnen wij als rappers straks ook een beetje op grote schaal mee doen. Lessen en verleidingen “Als ik één ding heb geleerd in Hilversum is het om altijd jezelf te blijven, want je weet nooit hoe lang iets duurt. Je moet je naasten altijd ‘goed houden’. Je zult hen altijd nodig hebben, of dit nou wel blijft of niet blijft. They all you got. En nooit vergeten waarom je iets doet. In mijn geval voor de lol, nieuwe dingen doen.” Het gaat KV nu voor de wind, op muzikaal gebied maar ook met zijn nieuwe tv-hossel. Tegelijkertijd zijn er, ook in zijn directe omgeving, jongens die al met een of zelfs twee benen in de muziek staan, maar tóch weer een verkeerde afslag nemen. “Ik ben sowieso niet een type die oordeelt over anderen. Ik probeer mezelf altijd in andermans schoenen te plaatsen, en wat ik er wat dat betreft over kan zeggen is: het leven gaat nooit precies zoals je wilt. Je kan mij niet vertellen dat hij (voormalig backup mc MF Juice. red) daarvoor gekozen heeft, begrijp je? Dingen zijn waarschijnlijk ook uit proportie gehaald. De hele mediahype, je bent bekend dus shit wordt sowieso een beetje opgefokt. Iedereen zal fouten blijven maken gap. Je moet niet raar opkijken als ik ook opeens eh, je weet toch... Je doet juist je best om zoiets te voorkomen maar shit happens man. Verleidingen kom ik zelf niet per se meer tegen.” En die track met Ali B dan? Daar rap je vrij letterlijk over zaken waar je nog mee worstelt. “Daar heb ik het meer over een potentiële terugval. Driftig zijn, blowen of met de verkeerde jongens hangen al doe je zelf niets. Het feit dat je met ze hangt is soms al fokked op. En dat kan altijd gebeuren, dat bedoel ik in die track. En dat kom ik dagelijks nog wel tegen. Wat ik al zei, je moet niet vergeten waar je vandaan komt. Ik kan die jongens daarom ook niet negeren ofzo. Ze zullen mij nooit in de problemen brengen, maar doen soms zelf nog wel van die dingen. Zij doen hun ding, ik doe mijn ding. Ieder zoekt z'n eigen geluk en brood. Het feit dat we samen zijn kan mij alleen soms wel opfokken. Dat is soms moeilijk, want MF is wel mijn gappie.” En op persoonlijk vlak: de omgang met moéten blowen, Hoe ga je daarmee om? “Gelukkig wel man. Ik rook hash dus ik kan, heel banaal, in ieder geval normaal blijven functioneren. Niet dat ik helemaal paranoia wordt als ik niet rook bijvoorbeeld. Ik ben nu alleen wel veel zelfbewuster aan het worden. Ik wil heel graag stoppen bijvoorbeeld, maar dat gaat 'm niet worden voorlopig. Ik weet ook van mezelf dat ik heel driftig kan zijn namelijk, dus dan kan ik beter blijven roken. Met dat soort dingen worstel ik nog wel. Die bewustwording uit zich niet eens zozeer in yoga of kaballa-achtige shit. Ik heb nu drie kleintjes, een goed lopende carrière en ik ben gelukkig. Het is misschien wel lichte faalangst. Je wil dingen op de rails houden dus ga je steeds meer nadenken over wat je beter kan laten, of juist doen.” Mainstream televisie Faalangst is niet meteen een emotie die de meeste mensen achter de persoon van KV zouden zoeken. Tegelijkertijd moet het een lastige karaktereigenschap zijn, wanneer je na bijna drie jaar zonder releases en tegelijkertijd prominente airtime op mainstream televisie terug wil keren bij de rauwe basis. Heb je je nog zorgen gemaakt over de reacties? “Ja tuurlijk! Ik zal niet meer zo snel de views van Meisje Luister evenaren, maar die was dan ook van de buitencategorie. Dat was ook een track die zowel de hiphopscene als de buitenwereld aansprak. Met P2RIDM keer ik echt weer terug naar de essentie van Kleine Viezerik. Die tape is echt vanuit mijn roots, voor die doelgroep. En dan is het wel belangrijk voor me hoe het wordt opgepikt. Ik moet binnen de Nederlandse hiphop altijd geaccepteerd blijven zodat ik verder kan groeien op bijvoorbeeld televisie. Ik vind het ook veel erger als ik wordt gescot in de hiphopscene dan op televisie. Heeft het na je televisieavontuur dan nog door je heeft gespeeld van 'ik moet dít schrijven en dié beat tikken om credible over te komen? “Ik heb dat gelukkig wel los kunnen laten. We zijn de studio ingedoken met het idee om gewoon frisse dingen te gaan maken. Het was voor Sliscobars (producer red.) ook heerlijk om net als vroeger weer samen te jammen in de studio en lekker tot 7 uur 's ochtends te blijven hangen. Daarom zijn het ook 22 nummers geworden. Op een gegeven moment zaten we er echt weer lekker in, gewoon alles erop geflikkerd haha. We zijn het onze fans gewoon verplicht weet je. Ze hebben zo lang gewacht en ons ook nooit opgegeven en gedacht fok hun. Ik heb helemaal niet het gevoel dat ik fans ben kwijtgeraakt in de tussentijd. Ik heb er alleen maar mensen bij gewonnen.” Het klinkt alsof je de smaak te pakken hebt, komende tijd meer releases achter elkaar? Ik heb nu de workflow te pakken, maar geloof sowieso ook nog in less is more. Daar wil ik niet mee zeggen dat we bewust zo lang niets hebben uitgebracht, maar ik wil wel zeker weten dat áls ik iets uitbreng, het zó goed moet zijn dat het het wachten waard was. Dat mensen ook een tijdje verzadigd kunnen zijn met wat ik maak. Stiekem kick ik ook wel op deze manier van werken. Als je heel lang niets doet, moet je zelf ook weer opstarten. Tegelijkertijd kun je een tweede keer wel wat stappen overslaan en sneller ontwikkelen. Ik ervaar alles gewoon weer opnieuw nu. Een kleine erbij en natuurlijk een mixtape, wat ook een soort kindje is. Die hele reis weet je. Interviews, de radio. Alles opnieuw. Pitu Records “Sliscobars moet sowieso gewoon z'n credits gaan krijgen. Daar vraagt hij niet om, maar ik vind dat hij het verdient. Hij is, producers eigen, heel humble. Errie is niet per se de shy guy, maar hij geniet gewoon van een afstandje. Hij haalt er voldoening uit om mij te zien optreden, en met m'n bek op tv, maar ik gun hem meer dan dat. Ik heb de tape ook expres onder de naam 'Sliscobars en Kleine Viezerik' uitgebracht want ik vind dat hij zichzelf meer moet laten zien en dan ook veel verder kan komen dan hij nu is.” Lange tijd was Kleine Viezerik een beetje het vlaggenschip van platenmaatschappij Pitu Records. Inmiddels heeft het label een aantal nieuwe artiesten onder haar hoede, waarvan zanger Zeffiano twee keer, en rapper Puntnl MC zelfs vier keer, op P2RIDM te vinden zijn Verandert daardoor jouw rol binnen het geheel dat Pitu is? Ga je naast het zijn van getekend artiest nu ook bijvoorbeeld een begeleidende rol voor de jongere gasten spelen? “Ik betrek die gasten sowieso om te beginnen heel veel in mijn liveshows. Als het kan willen we sowieso een tourtje doen met P2RIDM en dan gaan ze wat mij betreft allemaal mee. Dan kunnen ze alvast één nummer doen en vooral alles ervaren. Uiteindelijk willen ze ook vast wel allemaal richting televisie. Alleen wil de een acteren, presenteren en weer een ander sketches maken. Ik ga ze daar sowieso in blijven pushen. Er wordt me vaak gevraagd wat ik zelf op zou willen starten. Een nieuw label bijvoorbeeld, maar dat weet ik allemaal nog niet. Ik wil voor nu gewoon zo ver mogelijk komen met m'n jongens. Dat we er allemaal van kunnen eten. Drie jaar niets uitbrengen, en dan als een van de eersten uitgenodigd worden bij Sticks, Jiggy en Winne in Parijs. Hoe flik je dat? “Weet ik niet man. Ze gooiden het tegenover mij op een unanieme beslissing. Ik heb er ook niet te lang bij stil gestaan, ik ben nog steeds flabbergasted. Het is en was gewoon mijn top drie. We hadden al afspraken staan, maar het was er nog niet van gekomen door drukte. Tot Gaétan me op een gegeven moment zei dat die 'drie jongens' vroegen of ik met ze wilde chillen in Parijs, ze waren met iets bezig. Ja natuurlijk! Alleen al om te chillen wil ik daar wel heen snap je.” En dan loop je die studio binnen... “Heel onrealistisch. Ik stond er ook amper bij stil dat we helemaal in Parijs waren. Maar het was cool, zij waren al bezig met jammen enzo. Winne stond uit het raam te staren, Jiggy liep een beetje heen en weer en ze waren met de beat bezig. M'n eerste vraag was natuurlijk 'yo, mogen we hier roken'. Dat mocht óók. Toen ben ik eigenlijk meteen begonnen met het refrein van de track waar ik op sta. Van daaruit zijn we gewoon verder gegaan op de energie die ons voedde, en dat is alleen maar beter geworden in die twee dagen. Ik heb natuurlijk goed geluisterd naar waar het over moest gaan, terwijl zij juist heel erg wilden dat ik mijn eigen ding er in zou stoppen. Die wisselwerking was heel tof.” Zo'n uitnodiging zegt natuurlijk wel het een en ander over je plek in het spelletje. Hoe zou je jezelf daarin precies positioneren? “Bij Winne, Jiggy en Sticks denk ik dat ik het broertje ben. Als ik met hun ben, of bepaalde andere artiesten voelt het echt alsof ik mag meegenieten van de reis naar geluk toe. En zo sta ik sowieso wel in het hele spelletje. Het is één journey. Bijna een sprookje. Noem me een dreamchaser wat dat betreft. Als ik wil dat we er met z'n allen van kunnen eten bedoel ik niet alleen Pitu Records. Heel veel gasten daarbuiten zijn al lekker bezig, maar ook opkomend talent. Ik heb al vaker gezegd, als we het met z'n allen doen kunnen we dit echt naar een grotere schaal brengen en Arena's vullen. Volksrappers, laten we die term aanhouden.”