Afgelopen jaar kwam Drake met zijn derde studioalbum op de proppen. Nothing Was The Same zorgde er vooral voor dat de rapper/zanger een breder publiek bereikte. Dat is vanavond te zien in een uitverkochte Ziggo Dome, waar de Canadees samen met The Weeknd voor 17.000 mensen acte de présence geeft. Het publiek heeft er zin in: in de zaal worden Canadese vlaggen, bordjes met hartjes en teksten en veel OVO Sound-kleding (Drake’s label) gespot.
The Weeknd was in 2012 voor de laatste (en enige) keer in Nederland (Pitch Festival) en heeft na eerdere succesvolle EP’s afgelopen jaar zijn debuutalbum Kiss Land uitgebracht. Hij mag de avond aftrappen en doet dat met verve. Zijn kenmerkende stem – de vergelijking met Michael Jackson is te vaak gemaakt – torent uit boven de zware bassen. Hij zoekt contact met het publiek, heeft een prima band bij zich en weet de hele zaal door telefoons en aanstekers te laten verlichten door er simpelweg om te vragen. Maar bovenal laat hij horen het label ‘supportact’ eigenlijk al ontgroeid is, wat wordt bevestigd door het applaus dat na afsluiter ‘Wanderlust’ uit de zaal klinkt. Na een half uurtje wachten is het dan eindelijk tijd voor Drake. Er klinkt gegil, het imposante podium met gigantisch ledscherm wordt zichtbaar en de klanken van ‘Tuscan Leather (First Verse)’ vullen de zaal. Het podium bestaat uit een grote cirkel waar de band inzit en eenzelfde cirkel die boven het podium hangt, een soort portal. Drake, gehuld in zwarte outfit, komt uit het onderste deel tevoorschijn en zet er gelijk goed vaart in. Zo is The Weeknd nog maar net van het podium verdwenen of hij komt alweer terug om mee te doen tijdens ‘Crew Love’. Beide heren vragen na afloop applaus voor elkaar. Het eerste momentje is een feit. “Goedenavond Amsterdam”, klinkt er na ‘Tuscan Leather (Last Verse)’. Drizzy is hier niet om veel te praten, maar om een feestje te bouwen. En dat lukt makkelijk. Er volgt een blok met hits als ‘Pop That’, ‘No New Friends’ en ‘Versace’ dat niet alleen op het podium voor vuurwerk zorgt. Tijdens ‘Come Thru’ vliegt er een bh op het podium die door de rapper gevangen wordt: “That bra was really warm.” Vervolgens kunnen bij ‘Too Much’ de eerste tissues tevoorschijn gehaald worden. Het laatste deel van het nummer zingt Drake onder summiere muzikale begeleiding. De zaal is verlicht door aanstekers en als hij er nog een paar woorden Nederlands uitperst is het emo-moment compleet: “Amsterdam ik houd van jullie.” Drake verdwijnt in de catacomben en zijn dj neemt het over. Onder meer ‘Best I Ever Had’, ‘Over’ en ‘Take Care’ komen voorbij. Die laatste is natuurlijk samen met Rihanna opgenomen. De zangeres wordt al nippend van een cocktailtje in de zaal gespot dus het is jammer dat ze niet even mee komt doen. Drake keert terug op het podium, dit keer gehuld in wit en begint gelijk sterk met ‘Hold On, We’re Going Home’. Een vrouwelijke fan mag bij hem op het podium komen en hij zingt haar toe. Ze kan haar tranen nog net bedwingen maar wordt abrupt uit haar droom gehaald als de rapper haar hand en nek likt als het nummer afgelopen is. Hij kijkt haar na als ze het podium afloopt en verontschuldigt zich grinnikend: “Sorry, I just had to see how she walked off the stage. Her skirt was a bit too long to see everything.” Het laatste deel van het optreden is begonnen en dus komen de grootste hits voorbij. Na ‘Worst Behavior’, ‘The Language’ en ‘305 To My City’ is er nog een verrassing ingepland. Hoewel, verrassing? Er komt een cirkelvormig podium uit het plafond naar beneden waar Drake op klimt en zo boven het midden van de zaal kan rondlopen. Vervolgens neemt hij ruim een kwartier de tijd om mensen in het publiek toe te spreken. Leuk voor de gelukkigen maar een groot deel van het publiek kijkt al snel verveeld voor zich uit. Laten we dit dan als enige smetje op een verder succesvolle avond zien. Tijdens het optreden zingt/rapt Drake vaak over de tape heen, maar dat hij het zonder af kan bewijst hij eens te meer tijdens ‘All Me’. Het laatste stuk doet hij a capella, waarna ook de laatste Kleenexdoosjes leeg getrokken kunnen worden. Dan is er nog één grote hit die hij niet gedaan heeft en die is natuurlijk voor het laatst bewaard. ‘Started From The Bottom’ vormt een gepaste afsluiter op een avond vol variatie. Op het ledscherm worden beelden getoond van momenten uit het leven van Drizzy die er alles aan gedaan heeft om deze avond tot een succes te maken. Zichtbaar tevreden neemt hij het laatste applaus in ontvangst en drukt ons op het hart hoe zeer hij genoten heeft. Wij ook, want eigenlijk valt er op het hele optreden bijna niks af te dingen. Een compleet plaatje van een veelzijdige artiest.