Quantcast
Viewing all articles
Browse latest Browse all 1434

Diggy Dex - Do It Yourself

Koen Jansen ( Diggy Dex ) is een van de meest constante rappers binnen de Nederlandse hiphop, een rapper die kwaliteit waarborgt. Natuurlijk, in de tijd van D.A.C. en Verhalen Vanuit de Sofa , klonk Dex wat jeugdiger én lag de nadruk meer op typische boombap, maar ook in die tijd liet hij al horen op momenten heel volwassen uit de hoek te kunnen komen (denk bijvoorbeeld aan ' Oktober ’04 '). En toen opeens was er de hit 'Slaap Lekker' , met die lieflijke zangeres uit België, de single die makkelijk behapbaar is voor een groot publiek. Opvallend, gezien Diggy Dex ook op die track geen concessies doet én rapt zoals hij doorgaans rapt.

  Zijn succes met de hit lijkt echter ook een keerzijde te hebben. Lange Nachten, Korte Dagen , het album waarop 'Slaap Lekker' staat, werd door de (ouderwetse) hiphopliefhebber wisselend ontvangen (“Ik stond voor een vol Paradiso, op z’n kop, die zaterdag daarna deed ik een showtje in Den Bosch. Een man of tien daar ging amper los.”). Inmiddels zijn we meer dan drie jaar verder en brengt Diggy Dex zijn vierde studioalbum uit: Do It Yourself . Zoals de titel al verklapt: een doe-het-zelf-project, uitgebracht op zijn eigen label We Want More Music . Daarmee heeft de rapper de touwtjes volledig in eigen handen en schakelt hij slechts de hulp in van artiesten die bij zijn visie passen. Kortom: dit keer is het zowaar terecht dat een persbericht meldt dat dit 'het meest persoonlijke album' van de gastheer tot nu toe is. Na een rustige intro, een spoken-word -fragment van de schrijver James Baldwell, begint de plaat emotioneel met het autobiografische 'Leeg'. De artiest vertelt dat hij de weg soms kwijt is, ondanks alle plaatsen waar hij heeft opgetreden en alle mooie ervaringen die hij heeft opgedaan. Tijdens de coupletten rapt Dex ingetogen, over zijn gebeurtenissen binnen de rapwereld (de introductie met het genre, de periode van wisselend succes én hoe hij nu in de scene staat), in de refreintjes gaat hij los en zingt hij uit volle borst zijn pakkende refrein (“En ik weet niet wat het is vandaag maar, soms voel ik me zo leeg. Zoveel dingen al gedaan, plekken al gestaan, ik ben meer dan dat ik ook deed.”). De productie van de track vormt zich naar de rapstijl: bij de ingetogen moment klinken er slechts zachte pianoklanken, ondersteund door ingetogen gedrum, terwijl de refreinen worden ondersteund door een muur aan geluid (snellere drums, harder toetsenspel). De toon is gezet en kent een krachtig vervolg met de titeltrack. Een Nancy Sinatra-sample (' Lightning’s Girl '), een zware bas en een lekker drumritme leggen de basis voor wat wellicht het stevigste nummer is van dit album. En met zijn tekst: “Zo skateboardde ik door Leusden, met twee vingers in mijn neus, zo dwars door mijn jeugd. Geen steun van de gemeente voor wat leuks om op te skaten, dus we bouwden alles zelf met van de bouw gejatte keukenonderdelen. Soms moet je het zelf doen.” Gedurende de plaat wisselt Diggy Dex regelmatig van stijl. Er is flink wat luchtigheid te bespeuren (naast de titeltrack ook onder meer 'Lompe Boer' en 'Mevrouw de Bruin' of het euforische 'Zo Goed'). Tracks die voor een welkom afwisseling zorgen én vooral voor een glimlach zorgen. Maar Koen maakt met name indruk met zijn eerlijke, emotionelere nummers. Hoogtepunt is daarbij 'Grote Mannen Worden Klein', over zijn zoontje (“als ik kijk in je ogen, dan lijkt het alsof ik naar mezelf kijk”) en zijn vader. De door gitarist en toetsenist M. Konijnenburg ingespeelde instrumentatie geeft de track een extra, levendige, dimensie. Terwijl Diggy Dex precies weet hoe hij de beat moet bespelen: met een heldere articulatie benadert hij de beat, met momenten fluisterend, terwijl hij er (wederom in het refrein) niet voor vreest om aanstekelijk, luid mee te zingen. Waarmee de rapper het meest indruk maakt, is het vermogen om zo beeldend te rappen, waardoor kippenvel vrijwel onontkoombaar is bij de luisteraar; “En ik vraag hem: wat wil je later worden? Hij zegt: net als jij, papa, word ik ook een grote man. En ik zwijg.” Diggy Dex profileert zich als een van de beste storytellers, blijft gedurende Do It Yourself boeien met eigen ervaringen, en deelt zo nu en dan ervaringen van anderen. Op 'Cirkels' bijvoorbeeld, waarin hij onder meer het verhaal vertelt van een jongedame die door haar vader in elkaar geslagen wordt  en een jongen die neergestoken wordt door uitgaansjeugd. In de groepstherapie komen de twee hoofdrolspelers van dit verhaal elkaar tegen en krijgen ze een relatie. Ondanks de speelduur van ruim een uur verveelt Do It Yourself geen moment. Er is voldoende variatie en de productie is elke keer weer even levendig (met dank aan onder meer gitaar, piano en trompet), daarbij zijn de onderliggende drums steeds lekker vlot en bombastisch. Dex zelf wisselt genoeg van flow - soms heel rustig, pratend bijna, andere momenten in een vlot tempo - en overtuigt door het volume van zijn stem sterk af te wisselen. Sterker nog, met momenten laat Diggy Dex zelfs een snik horen, waardoor zijn verdriet (of onbegrip) goed overkomt. Bovendien zijn er gastartiesten die voor nog meer veelzijdigheid en kwaliteit zorgen ( Daan Rijkers , DJ DNS, RBDjan , Stef Bos en Wudstik ). Nog niet overtuigd? Ga dan maar lekker zelf een rapcarrière uit de grond stampen. (8.5)


Viewing all articles
Browse latest Browse all 1434