Quantcast
Channel: STATEMAGAZINE Feed
Viewing all articles
Browse latest Browse all 1434

J. Cole @ HMH, vrijdag 22 november

$
0
0

Begin 2011 stond J. Cole als voorprogramma van Drake in de Heineken Music Hall met ‘slechts’ drie mixtapes op zak. Nu, bijna drie jaar later, staat hij als hoofdact in de HMH en is zijn cv uitgebreid met nog eens twee mixtapes en twee studioalbums. De meest recente daarvan is Born Sinner en staat centraal tijdens deze What Dreams May Come Tour. In Amerika stond J. Cole tijdens deze tour vooral in kleine zaaltjes en gezien de HMH maar voor de helft gevuld is was dat in ons land ook geen verkeerde optie geweest.

Cole is vanaf het begin al goed in vorm en laat tijdens nummers als ‘Blow Up’ en ‘Nobody’s Perfect’ horen waarom zijn geluid de toekomst van de hiphop genoemd wordt. Zijn flow doet denken aan die van rappers van jaren geleden maar zijn producties zijn fris en modern. Dat uit zich mede dankzij de liveband die hij heeft meegenomen, een trend die we steeds meer zien bij grote namen uit de hiphopscene. Dat hij later in de show ruim tien minuten de tijd neemt om deze band voor te stellen is dan weer overdreven en haalt het tempo er flink uit. “I’ve been drinkin’ a lot of Hennessy today. A lot.” Als we het moeten geloven drinkt hij elke avond een fles leeg maar voor iemand die dat doet is hij nog verrassend scherp. Het publiek vindt het allemaal wel best. De ene helft lijkt gekomen te zijn om onder het genot van een biertje te ouwehoeren en af en toe een blik naar het podium te werpen. De andere helft is fan en zingt veel nummers mee. Grote kans dat deze tweedeling niet was ontstaan wanneer J. Cole in Paradiso of de Melkweg had gestaan. Veel trucjes om het publiek voor zich te winnen mislukken – soms pijnlijk als niemand meezingt als hij daar om vraagt of als applaus achterwege blijft – omdat de intimiteit ver te zoeken is in de HMH. Als J. Cole’s protegé – en voorprogramma – Bas het podium opkomt om een aansteker te vragen vliegen er een stuk of twintig vanuit het publiek naar hem toe, waarna Cole hem even op zijn nummer zet. Niet geheel onverwacht pakt de hoofdact even later een kruk om ‘Lights Please’ ten gehore te brengen. Dit is het enige moment waarbij de gewenste intimiteit even om de hoek komt kijken. Hoe anders is dat als tijdens ‘Who Dat’ en ‘Can’t Get Enough’ de zaal helemaal los lijkt te gaan. Lijkt, want honderden mensen verlaten de zaal al nog voor het optreden is afgelopen. J. Cole kwam, zag, maar overwon niet. Hij heeft nog te weinig sterke nummers om een zaal van het kaliber HMH in zijn eentje vol te krijgen en mist de podiumpresentatie om er een écht feest van te maken. Kwalitatief gezien is het zeker een van de grote namen voor de toekomst maar je kunt je afvragen of hij daar inmiddels niet al tussen had moeten staan. De volgende keer in een kleinere zaal graag, dan komt het wel goed.


Viewing all articles
Browse latest Browse all 1434