Met Something Else brengt de populaire undergroundrapper Tech N9ne alweer zijn veertiende studioalbum uit. En hoewel de rapper bewapend is met een charismatisch stemgeluid, een heldere en zware stem, en een heerlijke flow (moeiteloos past de artiest enkele verbluffende versnellingen toe) heeft Aaron 'Tech N9ne' Yates nog nooit een constant goed album uitgebracht.
Waar schort het bij de rapveteraan aan? Op Something Else nogmaals het antwoord. Waar een groot gedeelte van de hiphopartiesten een duidelijk concept voor ogen hebben, heeft Tech N9ne dat niet. Zijn albums lijken een verzameling te zijn van zoveel mogelijk nieuwe tracks, die bovendien ook nog heel divers zijn. Op Something Else staan maar liefst zevenentwintig nummers en zijn er zesendertig gastartiesten (36!) betrokken bij dit album. En om te laten zien dat het nog chaotischer kan zijn de gastartiesten ook nog eens zeer uiteenlopend: van de blikkerige zang van T-Pain tot de doorleefde raps van Big K.R.I.T. en van de onder-de-kerstboom-zang van Cee-Lo Green tot de overtuigende verhalenverteller Kendrick Lamar - niks houdt verband met elkaar. Dat dit album uit los zand bestaat wordt nog eens extra onderstreept door producer Seven die het merendeel van de meest uiteenlopende beats maakt. Zo staat er met 'Love 2 Dislike Me' een oorverdovende metalbeat op de plaat, inclusief razendsnelle drums en potsierlijke uithalen op de gitaar, terwijl 'Fragile' een minimale gitaarriff kent en wordt ondersteund met zacht ge-aai op het drumstel. 'So Dope' kent op haar beurt weer doodnormale hiphop-synthesizerelementen, terwijl 'Strange Days' de ingetogen rocktrack is met een wat misplaatste The Doors-sample. Heel veel meer dan een wanordelijk album is Something Else niet. Het enige voordeel van een plaat volknallen met zoveel mogelijk nummers en gastartiesten is dat er in ieder geval zo nu en dan wel goede tracks en juiste matches te horen zijn. Zo is 'See Me' met de uitblinkende Wiz Khalifa, wiens kalme couplet een heuse verademing is, een prima track om tot ontspanning te komen. En ook op tenenkrommende producties en in samenwerking met misplaatste gastartiesten laat Tech N9ne geregeld horen een vakkundig rapper te zijn: de versnellingen zijn nog altijd even interessant en zijn diepe stemgeluid geeft de meeste songs in ieder geval nog een volwassen element mee. Daar is dan ook verder wel alles mee gezegd, want Something Else is verder niks meer dan een ratatouille van stijlen die als kut op Dirk slaan. (4)