De stress en gejaagdheid bij Bollebof zijn voelbaar. Anderhalve maand geleden vertrok hij bij zijn label Zware Jongenz om als onafhankelijk artiest verder te gaan. Het heeft hem duidelijk wat extra kopzorgen opgeleverd. “Natuurlijk wist ik al dat ik harder moest gaan werken, maar ik moet zeggen dat het op sommige momenten wel heel zwaar is.” Afgelopen vrijdag verscheen de nieuwe EP D.R.E.A.M.S.
Over zijn vertrek bij Zware Jongenz wil Bollebof niet graag praten. “Dat ligt nu achter mij en de focus ligt bij Dreams,” zegt hij licht geërgerd. “Ik zal het wel kort samenvatten: ik had getekend voor drie singles, dat hebben we samen uitgebracht en na afloop van het contract hebben we besloten niet verder samen te gaan.” Na enig doorvragen vertelt hij toch waarom hij op eigen houtje verder wilde gaan. “Ik vond het een mooie uitdaging om te kijken of ik het ook zonder label kon doen. Op eigen kracht succesvol worden, is het mooiste wat er is. Dat de muziek in orde is, daar heb ik geen twijfel over, maar contacten leggen en de hele zakelijke kant van artiest zijn, is iets waarin ik me wilde verdiepen. Daarnaast heb ik nu veel meer vrijheid. Als ik voor een bepaalde keuze sta, hoef ik het niet met een groep mensen te overleggen. Ik kijk naar wat mij het beste lijkt en dat maakt knopen doorhakken een stuk makkelijker.” Toch is het werken als free agent niet alleen maar leuk en makkelijk. “Laat ik het schieten van een video als voorbeeld nemen. Als ik een nieuwe clip nodig heb moet ik nu zelf met investeerders en clipmakers praten, locaties checken, montage regelen, release datum prikken en vervolgens achter iedereen aanzitten om ervoor te zorgen dat alles op tijd af komt. Vroeger keek ik daar nooit naar. Ik kreeg het concept van de clip en een datum toegestuurd en het enige wat ik moest doen was aanwezig zijn. Ondanks al het extra werk, vind ik het echt leuk om ook met dit soort dingen bezig te zijn. Het concept van Ik Heb Je (geschoten in Dubai) heb ik bijvoorbeeld zelf bedacht en daar ben ik trots op. Ik moet gewoon nog even wennen aan het feit dat ik nu niet elke avond kan gaan schrijven, omdat ik soms met allemaal mensen moet gaan ouwehoeren.” Tussen alle drukte door heeft Bollebof toch genoeg tijd gevonden om aan zijn muziek te werken. Het resultaat hiervan is Dreams waarmee hij een nieuw hoofdstuk in zijn carrière wil aanduiden. Dreams is behalve de naam van zijn plaat, ook de naam van zijn eigen label en crew, of zoals hij het noemt lifestyle-groep. “Het zijn de mensen die ook onderdeel waren van de Big City Boys [red: voetballers Eljero Elia, Memphis Depay en Gregory van der Wiel]. We jagen allemaal onze verschillende dromen na, maar delen wel een passie voor muziek, fashion en tatoeages. Het is gewoon wie we zijn en hoe we leven. Ik probeer om die reden van het woord ‘label’ af te blijven, omdat mensen anders gaan denken dat die jongens nu serieus gaan rappen. Het is hun hobby, zoals andere mensen in het weekend gaan karten.” Hobby of niet, Eljero Elia en Memphis Depay zijn te horen op de plaat en hun gezichten zijn samen met die van Bollebof op de cover afgebeeld. Dat zij het alleen als tijdverdrijf zien is volgens de rapper geen reden om ze er niet bij te betrekken. “Waarom zou het niet kunnen? Het begint altijd als hobby, ook bij mij. Het is een hobby waarvan ik mijn werk probeer te maken en voor hen geldt dat voetballen als hobby is begonnen. Ik zie het probleem niet echt. Ze zijn kwalitatief in ieder geval goed genoeg om mee te doen, ze kunnen schrijven, ze kunnen flowen.” Al snel blijkt dat er meer achter de samenwerking met de voetballers zit. Elia is namelijk, behalve gastartiest, ook betrokken geweest bij het financieren van de EP. “Elia heeft ongeveer tachtig procent van de investering voor zijn rekening genomen. Het had een zakelijke kant, want er zijn zeker afspraken over het geld gemaakt, maar het was vooral een vriendendienst. Ik ben nu voor mezelf begonnen en hij ziet dat ik heel hard werk. Daarom was hij bereid om me hierin te steunen. Hij vindt het leuk om aan zo’n project te werken en op deze manier is het ook een beetje van hem. Daarom staan we alle drie op de cover.” In de laatste maanden heeft Bollebof de rappers (Zware Jongenz) afgestoten en zijn voetbalvrienden omarmt. Dit is geen verrassing als je bedenkt dat de Rotterdammer een paar jaar terug al heeft gemeld ‘weinig met rappers te hebben’. “Ik vind dat er teveel gasten zijn die alles afraffelen: van shows en uitstraling tot aan tracks en video’s. Mensen droppen constant half werk omdat ze zoveel mogelijk op het internet willen staan.” Stilte. “De enige clip waar ik mijn petje voor af doe is ‘Sukkel voor de Liefde’. Dat soort dingen inspireren me. Ik heb de beat gepakt en er meteen een remix van gemaakt. Van dit soort muziek krijg je gewoon zin om zelf aan de slag te gaan. Het probleem is dat ik dat bij heel weinig artiesten heb, Mr. Probz en The Opposites zijn de uitzonderingen. Het is voor de rest niets persoonlijks. Ik ben juist met iedereen cool, alleen word ik maar door heel weinig mensen echt geprikkeld.” De rappers die hem wel weten te raken staan meteen ook op Dreams. “Kleine Viezerik is ziek man, soms rijmt hij niet eens en alsnog klinkt het goed. Daarnaast gaan zijn raps altijd ergens over en dat geldt ook voor Lange Frans. Maar bij Ali B gaat het veel verder dan alleen zijn muziek. Als je kijkt naar wat hij daarbuiten nog allemaal heeft gepresteerd, dan kan hij alleen maar een inspiratiebron zijn. Dan wil ik meteen tv-programma’s maken.” Dat laatste is overigens bijna binnen handbereik. Na zijn bijdrage aan het omstreden koningslied, heeft Bollebof al een aantal formats voorgeschoteld gekregen. “Ik wil er nog niet teveel over kwijt, maar TV maken is ook een onderdeel van mijn dromen.” Hij begint te lachen. “Als ik nu tegen je zeg wat ik allemaal nog wil gaan doen man. Pfff. Ik wil presenteren, ik wil in een film met Denzel zitten, rondvliegen met AfroJack. De grap is dat het allemaal haalbaar is. Polska heeft ook een nummer met die man gemaakt,” zegt hij super enthousiast. “Of kijk naar het verhaal van Esmee Denters! je kunt gewoon met een Diddy of Justin samenwerken. Er zullen vast mensen zijn die me nu gaan uitlachen, maar laat ze maar lachen.” De dromen van Bollebof zijn zo extreem, dat ze volgens veel mensen alleen maar in een teleurstelling kunnen eindigen. “Zo wil ik niet denken. Alleen het fantaseren is al heerlijk. Ik ben altijd zo geweest, maar naarmate de tijd vorderde ben ik me wel meer gaan realiseren wat er allemaal haalbaar is.” Is er dan echt niets onhaalbaar? “Het enige onhaalbare is falen. Kijk alleen naar AfroJack, die man komt uit Spijkenisse. Vroeger smeekte hij mijn oude DJ, DJ D.E.F. om een kwartier in zijn set te mogen draaien en kijk waar hij nu is. Hij werkt met Diddy, Chris Brown, noem maar op en hij koopt een Lamborghini omdat hij het toevallig ziet staan. Hij vliegt met een privéjet. Hij komt uit fucking Spijkenisse. Alles kan, geloof me maar. Het begint allemaal met dromen.”