Op 17 November stond Hopsin samen met Funk Volume op het podium van Bird, Rotterdam tijdens Buma Rotterdam Beats. State Magazine sprak na afloop nog even met hem over zijn optreden, bekendheid, en natuurlijk, good old hiphop.
Dit was de eerste keer dat je hier in Rotterdam hebt opgetreden, hoe vond je 't? "Dope. Wat rustiger dan meestal, maar... dope." Kleiner publiek? "Veel kleiner, maar dat heeft ook wel wat. Het is een stuk intiemer zo." Dit is ook nog eens je eerste tour in Europa, is het heel anders dan touren in Amerika? "Ja zeker, vooral de mensen hier zijn heel anders... maar wel op een goeie manier, de energie die je hier voelt... vooral in Engeland is 't echt heel ziek." En niet alleen voor jou. Je neemt tegenwoordig ook de artiesten die je bij 'Funk Volume' hebt getekend mee het podium op. Ze zijn min of meer een vast deel van je act geworden. Zit jij daar zelf achter? "Ik en m'n zakenpartner. En we beheren het label ook samen. Vergeet niet, Funk Volume is een bedrijf, dus naast het creatieve gedoe zit er ook nog een heel zakelijke kant aan. Hij buigt daar zijn hoofd over. We runnen het bedrijf samen, 50/50." Je hebt altijd veel aan te merken op andere rappers. Het heeft je carrière tot nu toe goed gedaan. Het overgrote deel van je fanbase staat volledig achter de kritiek die je, voornamelijk in je muziek, uit op de huidige staat van de muziekindustrie. Maar als je kijkt naar de de artiesten die je hebt getekend bij Funk Volume heb ik ook vraagtekens bij jouw kritiek op hiphop. "Ik neem aan dat je Dizzy Wright bedoelt? Vanwege z'n kleding?" Niet eens. Het is voornamelijk het soort muziek dat hij maakt, en dan valt er vooral het één en ander te zeggen over de beatkeuze... en daarnaast heb je natuurlijk ook nog het veelvuldige 'swag' hier en daar. De muziek die jouw artiesten uitbrengen, lijkt juist het soort muziek te zijn waarvan jij al een hele tijd lijkt te claimen dat het verdwijnen moet. "Ik snap wat je bedoelt. Ik hoor 't mensen wel vaker zeggen. Maar als je luistert naar wat Dizzy te zeggen heeft, z'n lyrics, dan merk je pas hoe inspirerend zijn muziek eigenlijk wel niet is. Ik was juist degene die 'm wilde tekenen. Ergens doet hij me denken aan Tupac. Als je maar luistert naar wat hij zegt." Ik wil het graag geloven. Maar dat je eigenlijk zou moeten luisteren naar wat Dizzy te zeggen heeft, wordt niet echt benadrukt door het soort beats waar hij op rapt. Het zet niet bepaald aan tot luisteren. "ik weet het. En ja natuurlijk, ik begrijp ook wel dat dat soort beats de luisteraar niet aanmoedigen om gefocussed te gaan zitten luisteren naar wat de artiest te zeggen heeft. Maar begrijp wel dat Funk Volume nog steeds ontzettend in een beginfase zit, dus het gaat nog wel even duren voordat het er precies zo uitziet als ik het voor me zie. Het is gewoon een kwestie van tijd. Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die wat op Dizzy hebben aan te merken, en ik zou zeggen, laat maar komen. Over een paar jaar denken ze er wel anders over. Funk Volume is grotendeels mijn initiatief is geweest, vergeet dat niet. Het is me niet gegeven, ik heb alles zelf moeten opbouwen. Ik produceer muziek, ik maak videos, maar bovenal weet ik hoe je een carrière kan verwezenlijken vanuit je kelder. Ik weet waarom ik Jarren Benton heb getekend en ik weet waarom ik Dizzy Wright heb getekend. Dat sommige fans dat niet begrijpen is niet erg. Sterker nog, als dat wél het geval was dan had een ander label ze inmiddels waarschijnlijk al opgepikt. Ik zie een toekomst in ze, of de rest van de wereld het er nou mee eens is of niet." Jij was vroeger trouwens ook niet bepaald populair toch? "Klopt. En dat ging echt nog wel een heel stuk verder. Het was belachelijk hoe veel kritiek ik over me heen kreeg aan het begin van m'n carrière. Constant werd me verteld dat ik Eminem te veel na deed, of dat ik het over andere dingen moest hebben in m'n nummers. Terwijl ik nu over de hele wereld aan het touren ben. Maar destijds... mensen raakten me echt met wat ze zeiden. Iedereen bleef ook steeds maar herhalen dat ik meer zo moest klinken, of meer zoals die en die moest rappen. Terwijl ik wist al lang wist wat ik wilde doen, wie ik wilde zijn. Ik had een heel specifiek toekomstbeeld voor ogen, en ik heb me daar altijd aan vastgehouden." Maar er is wel veel veranderd rondom je carrière in de afgelopen paar jaar. Ik vraag me af of je het je wel kan vooroorloven om nog steeds dezelfde doelen na te jagen als drie of vier jaar geleden. Of heb je die inmiddels toch enigszins bijgesteld? "Om heel eerlijk te zijn, nauwelijks. Er is natuurlijk wel het één en ander veranderd, er zijn heel wat zaken waar ik me nu voor het eerst mee bezig moet houden. Ik kijk niet alleen meer naar mijn eigen carrière, maar ook naar die van alle andere artiesten die onder het label vallen, en naar hun toekomst. En dan hebben we het niet over een maand, maar over een jaar of vijf, tien. Ik merk aan mezelf dat ik de laatste tijd steeds meer leer denken als een A&R-manager. Ik kijk niet meer naar artiesten zoals ik dat vroeger deed. Ik ben nu veel meer gericht op de eventuele investering die ik zie in artiesten dan of het aanzicht van hun carrière me wel helemaal bevalt op dat moment." Begrijpelijk. Maar dat zet je wel aan het denken. Is er dan ooit iemand geweest die in jou wilde investeren? "Niet echt. Er kwamen wel af en toe managers naar me toe die zeiden dat ze wat voor me konden betekenen, maar daar kwam nooit iets uit. En dan had je nog Ruthless Records. Ik dacht dat dat m'n grote kans was, dat het tekenen van een platencontract de eerste stap naar mainstream succes zou zijn. Totdat we opeens drie jaar verder waren en ze m'n album nog steeds niet hadden uitgebracht. En toen ze het eenmaal wel uitbrachten, werd er geen enkele promotie voor gedaan. Vanaf dat moment heb ik dan ook altijd geweigerd om ooit nog te tekenen bij een label." Daar ben je trouwens niet de enige in. Als je kijkt naar hoe de muziekindustrie de laatste tijd is veranderd, is het niet heel gek dat artiesten vraagtekens beginnen te zetten bij de noodzaak van een platenmaatschappij. Bovendien worden er vandaag de dag hele andere dingen van een artiest verwacht dan tien of zelfs vijf jaar geleden, wat volgens velen ten koste gaat van de muziek die ze maken. "Mee eens." Maar is er dan geen manier om daar verandering in te brengen? Hiphop is zó trendgevoelig geworden in de loop der jaren dat sommige mensen zich afvragen of er straks überhaupt nog wel iets over is van de originele muziekvorm. "Klopt. Maar om heel eerlijk te zijn, denk ik dat de inzet van maar één echt grote artiest al voldoende zou zijn om daar verandering in te brengen. Ik denk dat de huidige generatie opkomende artiesten in hun jeugd al zo is gebombardeerd met commerciële muziek, dat het ook niet heel raar is dat ze ook zo willen klinken, want dat is nou eenmaal hun voorbeeld geweest. Maar de kids die nog niet weten dat ze rapper willen worden... dat zijn de mensen die wij nog kunnen beïnvloeden. Jongens en meisjes die niet weten wat ze willen worden later, totdat ze op een dag dat ene gruwelijke nummer horen... en op dat moment beseffen ze dat ze dat ook willen doen. Daarom zeg ik ook dat één artiest het verschil kan maken. Zo veel invloed kan de aanwezigheid van één enkele artiest al hebben." En heb jij dat niveau van invloed voor jouw gevoel al bereikt? Tot op een punt waar je ook echt een wezenlijk verschil kan maken? "Nog niet. Maar als ik nou wat groter was. Het zit 'm vooral in hoe veel je in de media verschijnt. Als ik nou net zo veel op de radio werd gedraaid als Lil’ Wayne of Drake... dan zou ik de aandacht misschien wel op dit soort dingen kunnen vestigen." Misschien dat het überhaupt wel tijd wordt voor duidelijkheid. Laten we maar eens het één en ander zwart op wit zetten. "Ik ben benieuwd." Ik stel voor dat we even een rijtje namen afgaan. Rappers. Het enige wat jij hoeft te doen is aan te geven wat je van hun muziek vindt. 'Nope' of 'Dope'. En dan hebben we 't over de muziek die ze recentelijk hebben uitgebracht, dus niks van vroeger. "Doen we." Kanye West? "Nope." Common. "Dope." Nas. "Dope." 2Chainz. "Moeilijk." Echt? "Naja.. 2Chainz zit er voor mij een beetje tussen in..." Hebben we 't wel over dezelfde 2Chainz? "Nee, nee, niet zo! Alleen vind ik het lastig om hier 'nope' te roepen... vooral omdat ik weet dat ik als Hopsin zijnde fel tegen dat soort muziek hoor te zijn. Maar tegelijkertijd wil ik niet liegen. En het is niet alsof ik het support, ik zou niet naar de winkel gaan om z'n album te kopen. Maar als ik in een club ben wil het nog wel 's voorkomen dat er een nummer van 2Chainz gedraaid wordt en ik het niet... haat. Begrijp je wat ik bedoel? Soms kan ik nog best genieten van een 'slecht' popnummer." Hm... Chris Brown. "Dope." Als rapper. "Oh. Nope." Nicki Minaj. "Nicki Minaj weet wel wat dope is en niet, denk ik. Maar aan de andere kant handelt ze er alleen niet naar... nope." Lil' Wayne. "Ook moeilijk. Een beetje hetzelfde geval als 2Chainz." Hoe zit 't dan met Drake? "Kan 'm geen 'nope' geven, want hij weet gewoon heel goed wat hij doet. Hij weet hoe je goeie muziek maakt." Misschien is dat dan wel even genoeg voor nu. Maar ik ben er nu wel benieuwd naar hoe je staat tegenover samenwerken met andere rappers. Als je iemand dope vindt en hij of zij wil met je samenwerken, ga je daar dan ook voor? "Soms. Maar ik ben eerlijk gezegd niet heel erg gesteld op collabs. Meestal verwachten andere rappers van me dat ik wel even precies op papier zet wat zij dope vinden en ook nog eens even goed aansluit op 't geheel van hun nummer. Maar zo werkt het jammer genoeg niet. Als ik bijvoorbeeld net een tegenslag heb moeten verwerken, gaat het me niet lukken om even een paar uur in die 'Hopsin' state of mind te kruipen alsof er niks aan de hand is. Toevallig kom ik ook net uit een soort creatieve dip. Dus voorlopig wil ik me voornamelijk puur op mezelf focussen. Het is ook pas sinds heel kort dat ik weer lekker in m'n vel zit, een maand voordat ik 'Illmind of Hopsin 5' schreef was dat nog helemaal niet het geval. En kijk dan naar nu, een paar maanden later en we zijn opeens aan het touren. Zo snel kunnen dingen gaan. Dus des te meer reden om nu vooral even aan mezelf te werken. En wat de toekomst allemaal gaat brengen, dat zien we dan wel."