Tijdens Buma Rotterdam Beats hebben waren er naast optredens ook veel conferenties met belangrijke mensen uit de muziekbusiness. State was aanwezig bij een aantal conferenties en deed hier verslag van. Lees het resultaat van de zaterdag hieronder.
Conferenties Shady Records Beat Pitch The Story Of TopDawg Entertainment Branding the artist (NL) Cornerstone: Branding the artist The Live Success of Dutch Hiphop Shady Records Beat Pitch We zijn iets te vroeg voor The Story Of TopDawg Entertainment en kunnen nog een staartje meepakken van Riggs Morales’ Shady Records Beat Pitch. Hier laten de laatste paar producers in de pitch hun beats aan Riggs horen. Het niveau is verrassend hoog en Morales is hier zichtbaar tevreden over. Hij zegt zelfs na de pitch nog beats te willen checken, en dat doe hij ook de rest van de dag. Je ziet hem niet meer zonder koptelefoon op. Riggs kiest tijdens de pitch enkele beats uit om wellicht iets mee te doen. Zo kunnen de producers zomaar op Eminem’s nieuwe plaat terecht komen, namedropt Riggs. Verder geeft hij praktische tips. Hij is vooral op zoek naar beats voor een single en stuurt die richting op. Hij geeft een aantal praktische tips aan de beattikkers: * Gebruik niet teveel toeters en bellen. Hij merkt op dat de producers van Nederlandse bodem hier een handje van hebben, maar er moet wel iemand over heen kunnen rappen. En dat is meteen de volgende tip. * Zorg dat je structuur goed is. Er moet een duidelijk moment zijn waar een rapper in kan springen, en als je wil ook een hook en/of een bridge. Riggs zoekt niet zomaar een loop. * Zet je contactinformatie op de CD of tag je nummers ermee. Hij vertelt dat Eminem ooit heel graag een beat van een onbekende producer wilde gebruiken, maar ze konden hem niet meer terugvinden. Aan het eind noemt hij nog zijn Tumblr, waar hij tips geeft en je hem vragen kunt stellen: http://itsriggdup.com/ . Deze pitch leek ons dé kans voor producers, dus ga een soortgelijke pitch volgend jaar zeker bezoeken als je aspirerend producer bent. The Story Of TopDawg Entertainment Dit is een Q&A met Dave Free (TopDawg) en Jericho Adams (Interscope), gepresenteerd door Saul van Stapele. Het belooft een inspirerend verhaal te worden van het belangrijkste indie label van dit jaar. Een van de eerste vragen van Saul is wat Dave’s reactie was op de verkoopcijfers van good kid, m.A.A.d city. Hier trapt Dave zijn verhaal mee af. Hij zegt niet verrast te zijn en had een nog hoger cijfer voor ogen. ‘Project Kendrick’, zoals hij het noemt, is namelijk al lang gaande. TopDawg’s manier van doorbreken begínt met een fanbase bouwen, niet andersom. Zorgen dat je op elke grote site komt en zo een sterke basis leggen. Zo voorkom je een eendagsvlieg te zijn. Hoe het begon Het begint allemaal op de Gardena Highschool. Tijdens de lunchpauzes waren er battles, waar zelfs kinderen van andere scholen op afkwamen. Daar ontmoetten DJ Dave en K. Dot elkaar. Dave zag dat K. Dot anders was. Hij was zestien en niet bezig met meisjes of uitgaan, maar altijd met muziek. Ze waren daar toen al ontzettend serieus over. De twee jochies reisden samen af van een Blood- naar een Criphood om te tapen. Zo begon alles, en nu zijn die twee jochies uitgegroeid tot Kendrick Lamar en manager Dave Free. Denk je is fissa? Al stresst Dave na de vraag van Saul dat TopDawg op papier geen Joint Venture met Interscope is, de samenwerking verloopt wel zo. Dave noemt TDE rookie of the year en vergelijkt de situatie met die van Shady en Aftermath. Het gaat goed, maar het is geen feest. Naar de buitenwereld toe lijkt het misschien alsof 50% van de tijd uit feesten bestaat, maar Dave legt uit dat dit dichter bij de 10% komt, of nog minder. De artiesten moeten altijd ‘on’ zijn en zich blessed voelen. Ze zijn vaak weken achter elkaar, tien uur per dag bezig. Vliegtuig in, vliegtuig uit, auto in, auto uit, pers te woord staan en diezelfde avond nog minstens een keer optreden. En dan de volgende dag weer. Labels hebben niet zomaar geld meer, dus je moet eerst zelf aan de slag. En als manager moet je álles doen. Je mag geen trots hebben zegt Dave, soms moet je bijvoorbeeld boodschappen doen. Hijzelf stelt zijn eigen gezondheid na die van Kendrick en wordt soms zelfs ziek voor hem. Opgepikt worden Terwijl Riggs Morales opzoek was naar singlebeats, zegt Dave juist dat TDE niet in de single hunting game zit. Ze willen tijdloos zijn. Je hoort Kendrick nu ook op de radio, terwijl hij absoluut geen radiohits heeft. TopDawg gaat voor consistentie en willen een vaste achterban behouden. "Superserve the early support", oftewel beloon de blogs die je vroeg oppikten. Offline moet je goed snappen dat nieuwe gebieden altijd een learning curve hebben. Kendrick stond al vroeg op het festival Appelsap, dat was zijn eerste overseas concert. Al was er weinig geld, Koos Groenendijk van Appelsap bleef benadrukken dat het goed zou zijn voor Lamar. "There are always ways", volgens Dave. Maar voordat je een artiest in een bepaald gebied gaat lanceren, moet je de lokale markt onderzoeken. In Duitsland bijvoorbeeld, doen Lil Wayne en Drake het erg slecht. "Germany prefers street hiphop", dus daar kun je beter een Slaughterhouse plaatsen. Amerikaanse artiesten moeten niet denken dat ze automatisch internationaal doorbreken. "If you can make it there, you can make it anywhere" is pertinent onwaar. Voor Europese artiesten die in de US willen doorbreken is de UK heel belangrijk. Maar dit geldt ook voor TopDawg. De UK is een ‘leapfrog’. TopDawg heeft de Verenigde Staten al, Dave legt de focus nu op de UK: "I wanna be where I’m not active". Job de Wit vraagt of Dave niet bang was, dat toen Kendrick bij Aftermath tekende, zijn album nooit uit zou komen, zoals bij Ortiz en Busta gebeurde. Dave weet niet hoe die situaties zijn verlopen, en hij heeft veel vragen gesteld voordat er iets getekend werd. Kendrick hoefde zich daar niet druk om te maken. Jericho voegt toe dat labels nu veel minder rigide werken dan vroeger. Er zijn geen marketingmannen in pakken meer, in een ivoren toren. Er is een veel betere synergy. Het einde van de Q&A nadert. Saul vraagt voor de grap aan Jericho wanneer Detox uitkomt. Jericho antwoordt met een tegenvraag: Waarom zou Dre Detox nog uitbrengen? Hij heeft het niet nodig. Dre helpt achter de schermen artiesten als Game, 50 Cent en Kendrick. En Dave zegt dat die samenwerking goed verliep. Dre drong niets op en kwam alleen met de mix en verder veel ideeën. De allerlaatste vraag is een praktische, van Zanillya: moet je als artiest elke dag in de studio zitten? "Nee", luidt het simpele antwoord van de twee heren. Schrijf waar je inspiratie krijgt. Een studio kost alleen geld, dus ga daar alleen zitten wanneer nodig. De laatste tip die gegeven wordt is dat het vormen van een team essentieel is. Voor alles dat je niet hebt moet je immers betalen. Wanneer een team in een vroeg stadium samenkomt, kan het samen een product maken, zonder veel geld te investeren. Branding the artist (NL) Branding the artist is een panel met Farid Benmbarek van TopNotch, Gee van Patta en Jeroen Welten van Bavaria. Omar Kbiri stelt de vragen. Hierna volgt een gelijknamige talk met Jon Cohen (US) van Cornerstone. We bezoeken beiden en bekijken het verschil. Patta Na een snel voorstelrondje begint Gee te vertellen over het ontstaan van Patta. Behalve als sneakerwinkel, was Patta van begin af aan al een platform voor ideeën van vrienden. Patta begon in 2004 zonder enige deal; ze kochten alles zelf in. Door hun netwerk van voornamelijk mensen uit de hiphopwereld, gingen rappers de shirtjes van Patta dragen. De grote merken wilden toen nog niets met hiphop te maken hebben. Hiphop stond voor geweld, agressie, vrouwonvriendelijkheid en softdrugs. Dit staat in schril contrast met nu: hiphop is hot and happening en grote merken willen deze boot niet missen. De eerste grote stap was volgens Gee toen Kees de Koning Heineken zover kreeg om Statemagazine te financieren. Bavaria en hiphop Omar geeft Jeroen het woord, over hoe Bavaria in contact is gekomen met hiphop. Via via ontdekte de directie dat het biertje 8.6 werd genoemd in rapnummers. Hier waren zij totaal niet blij mee, want 8.6 is in andere landen, zoals Frankrijk, gelinkt aan hard rock. Dat moest eigenlijk in elk land zo gaan zijn. Eén directielid is fan van hiphop en wilde het wel proberen. Dit kon alleen omdat 8.6 een nicheproduct is. Nederland is dus het enige land waar 8.6 en hiphop gelinkt zijn. Bavaria ziet van de samenwerking nog weinig terug in de verkoopcijfers. Nog steeds wordt 90% van de 8.6 blikken aan 40-plussers verkocht. Er zijn verschillende dingen geprobeerd, zoals een CD met TopNotch nummers bundelen met blikken bier, maar in-store promotie werkt gewoon niet voor 8.6. Ze gaan het nu juist vanuit hiphop proberen. Hoe kom je aan merken? Soms komen merken zelf, zoals McDonalds, vertelt Farid. Maar niet alle merken die aankloppen krijgen zomaar een samenwerking. TopNotch benaderde Gazelle bijvoorbeeld zelf, voor Gers. Immers wordt het merk in het nummer Bagagedrager letterlijk genoemd. Daarna belden talloze fietsmerken, maar die werden allemaal afgewezen. Het moet wel exclusief en waardevol blijven. Farid heeft nog een anekdote van hoe het soms loopt. Toevallig zag Gers op Twitter dat de fiets van de dochter van Wilma Nanninga gestolen was. Hij reageerde daarop dat hij wel iets kon regelen. De dochter van Nanninga kreeg uiteindelijk een rondleiding van Gers bij Gazelle, en natuurlijk een fiets. Uiteraard schreef Wilma Nanninga hier een stuk over in de Telegraaf. "Zulke onvoorziene dingen gebeuren als je het puur houdt." Gee geeft ongeveer hetzelfde antwoord. Je moet ook vaak nee verkopen om je exclusiviteit te waarborgen. Patta werkt alleen samen met merken die ze zelf dope vinden. Gee benadrukt dat het absoluut niet over disrespect gaat. Er zijn wel twintig schoenmerken die met Patta een schoen willen uitbrengen, maar Gee moet zijn merk beschermen om te overleven. Er komt een vraag uit het publiek: of het voor artiesten niet lastig is om met merken samen te werken op het creatieve vlak, omdat merken vaak al vaste richtlijnen hebben. Farid vindt van niet. Het is juist belangrijk dat merken hun basiswaarden aanhouden. Die worden eerst besproken zonder de artiest erbij. TopNotch gaat onderhandelen over wat wel en niet gaat werken en daarna komt de artiest erbij. Dit is alsnog in een vroeg stadium. Met die werkwijze knapt de artiest niet af en is iedereen tevreden over de samenwerking. Goede voorbeelden Omar vraagt om goede voorbeelden van samenwerkingen van artiesten met een merk. Jeroen noemt Freez z’n 8.6ies mixtape. De mixtape zelf was geen samenwerking met Bavaria. Het biermerk kwam achter het bestaan van de mixtape, en stuurde daarop Freez een heel pallet bier. Zo stond er ineens ergens in Nieuwegein een toren van 8.6 blikken. Freez verspreidde hier natuurlijk een foto van en al snel ging het als een lopend vuurtje. Farid noemt de clip van Slapeloze Nachten, die gefinancierd is door Nintendo. The Opposites konden met apparatuur van Nintendo een 3d clip opnemen en Nintendo kreeg daarvoor een week exclusiviteit op hun 3DS handheld. Farid kiest dit voorbeeld omdat het letterlijk een nieuwe mogelijkheid opende voor The Opposites. Gee komt met de exclusieve Hennessy feestjes als voorbeeld. In Nederland was dit in samenwerking met TopNotch. Hennessy maakt speciale flessen met kunstenaars als Kaws en Futura. En natuurlijk noemt hij ook even Kanye en Nike. Jeroen vult aan met Ciroc en Diddy. Die flessen zag je ineens in elke videoclip. Bloedirritant, maar het werkte in de US. Gouden tip Als afsluiting geeft Farid een tip, aan de hand van de clip Diamanten van Sef. "Als je niet dwingend of arrogant bent, zul je verbaasd zijn over hoe welwillend mensen zijn." Hij legt uit hoe Diamant frituurvet meegeholpen heeft aan de videoclip. De video is bedacht door Miktor en Molf. In hun script zat een shot met een muur van Diamant frituurvet. Er was echter maar een klein budget, dus konden ze niet al die flessen in de supermarkt gaan kopen. Daarop is gewoon gevraagd of Diamant iets kon betekenen. Twee dagen later stonden er honderd lege flessen, wat volle flessen en een paar frituurpannen bij Miktor en Molf voor de deur. Zo makkelijk kan het lopen Cornerstone: Branding the artist Aansluitend aan het vorige panel komt Jon Cohen vertellen over zijn bedrijf Cornerstone. Randall Spann is de host. Cornerstone is een bureau dat bemiddelt tussen merken en artiesten. Op een bepaalde manier is Cornerstone dus als het eerste gesprek dat TopNotch voert met merken. Jon Cohen en Rob Stone hebben daar een business van gemaakt. De record-industrie is namelijk in vergelijking met bijvoorbeeld de film-industrie erg klein. Des te harder heeft die industrie de grote merken nodig. Met dat inzicht stopten Jon en Rob hun banen bij record labels om Cornerstone op te richten. De dienst en type Cornerstone artiest Cornerstone heeft geen standaard product dat ze aanbieden. Merken kunnen aankloppen als ze artiesten nodig hebben, maar ook met eigen ideeën. Converse zocht bijvoorbeeld promotie voor het honderdjarig bestaan van de Chuck. Die schoen is in bijna elke muziekstijl een icoon. Daaruit is het concept Three Artists One Song geboren, waarbij Cornerstone drie totaal verschillende artiesten de tools biedt om samen een nummer op te nemen. De eerste keer waren dat Andre 3000, James Murphy en David Albarn. Natuurlijk kregen de artiesten wel betaald, maar daar ging het niet om. Ze wilden het graag doen. Zelfs de schuwe David Albarn stemde in. Jon doet een gooi het type artiest te omschrijven waar Cornerstone naar opzoek is. Hij komt niet ver, behalve dat ze niet opzoek zijn naar unsigned artiesten, maar ook niet per se supersterren. "Het moeten gewoon passende characters zijn." Veel artiesten zijn bang voor merken. Cornerstone is volgens Jon juist de perfecte tussenpersoon, omdat ze zo’n goede historie hebben. Hun advertentie voor Air Force met Kanye is zelfs genomineerd voor een Grammy, als eerste advertentie ooit. En ze onderhouden goede banden met hun artiesten. Cornerstone koppelde Kanye West bijvoorbeeld al aan Rockafella voordat hij echt doorbrak. Kanye deed iets terug door zijn eerste magazinecover bij The FADER (zusterbedrijf van Cornerstone) te doen. Concurrentie Steeds meer mensen en bedrijven gaan hetzelfde doen als Cornerstone. Wat vindt Jon daarvan? Hij zegt dat het twee kanten heeft. Aan de ene kant vindt hij het een goede ontwikkeling dat er meer bureaus komen, maar aan de andere kant moet wel de kwaliteit gewaarborgd blijven. De bedrijven die slechte service leveren, geven niet alleen zichzelf een slechte naam, maar schaden het vertrouwen in de hele business. Cornerstone vertegenwoordigd zowel de artiesten als de merken goed, maar Jon is bang dat anderen dit niet altijd doen: "Bad work waters down the great work in the industry." In the picture Wat moet je doen om vertegenwoordigd te worden door Cornerstone? Volgens Jon moet je vooral een grote following hebben, en ook al persaandacht krijgen. Aan underground artiesten heeft Cornerstone niets. Een deal met Cornerstone is geen start van een carrière, je moet al echt een artiest zijn. Wel kaart Jon vervolgens Green Label Sound aan. Dit is een platform voor indie artiesten, gefinancierd door Mountain Dew. Dit Record Label is op advies van Cornerstone gestart, nadat Mountain Dew interesse toonde om te investeren in promotie via muziek. In plaats van supersterren gigantische bedragen te betalen, wordt er eenmalig een clip of single gemaakt met een upcoming act. Zo is het Green Label Music merk opgebouwd. Enkele namen die hieraan hebben meegewerkt zijn Joey Bada$$, Chromeo, Flosstradamus en Theophilus London. Jon hoopt eenzelfde concept ook naar Europa te kunnen brengen met een frisdrank die hier populair is. Cornerstone versus branding in Nederland De Cornerstone talk had dus een totaal andere inslag dan het Nederlandse Branding The Artist panel. Waar in Nederland heel praktisch wordt gekeken naar samenwerken met merken, bedenkt Cornerstone hele concepten. Ze zijn simpelweg veel groter. Maar het zou natuurlijk geweldig zijn als Jon’s droom van een Europese Green Label Music uit zou komen, misschien zelfs in samenwerking met panelleden van de vorige bijeenkomst. The Live Success of Dutch Hiphop Tijdens deze Q&A werd aan Polska en Kraantje Pappie gevraagd over hun meningen en tips bij een live-act. Beide rappers staan bekend om hun sterke en energieke live-optreden. Tim Beumers vroeg beide heren naar hun bevindingen en meningen betreffende een live-show. Tandenborstel Tim begint het vragenvuur met de vraag wat het naarste is wat de rappers ooit is overkomen bij een live optreden. Kraantje Pappie heeft, naast dat hij geregeld zijn mic laat vallen, nog niet echt iets naars meegemaakt tijdens een optreden. Maar dan schiet hem opeens iets binnen. “Ik heb een keer tijdens een show in Leeuwarden gehad dat er een meisje de hele tijd aan mijn broek trok. Ik werd daar zo gek van, dat ik haar de mic gaf, waarna ze vertelde ik een keer bij haar thuis ben geweest en daar een tandenborstel in mijn reet had gestoken.” Mr. Polska houdt zijn gênante momentjes voor zichzelf en geeft aan dat hij zich erg boos kan maken wanneer het geluid nep is. “Ik maak muziek voor wilden, dan moet het geluid gewoon on-point zijn.” Beste show Beide artiesten hebben al talloze shows gedaan. Tim vraagt hen naar hun vetste shows. “Rock Werchter was echt een hele vette show, dat was het mooiste tot nu toe”, aldus Kraantje Pappie. Mr. Polska kiest ook voor een show in het buitenland. “Ik vond de optredens in Spanje heel gaaf. Vroeger keek ik hoe bijvoorbeeld Dio shows in Spanje gaf. Dan gooide ik mezelf haast door de kamer omdat ik dat ook wilde. Daarnaast vond ik Solar echt heel tof.” Wat maakt een goede live-show? “Wat je doet moet je serieus nemen. Het lijkt misschien op een chaos, maar die chaos is strak geregeld. Ik weet precies welke track er komt bijvoorbeeld”, aldus Kraantje Pappie. Daarnaast geeft hij aan dat je al je vrienden van het podium af moet houden. “Je moet niet met je hele wijk op het podium komen, mensen moeten zich focussen op de artiest. Niet op je vrienden.” Verder laat hij weten veel naar optredens van artiesten als Busta Rhymes te kijken om te zien hoe zij een show geven. “Ik vind het wel fijn als een show van A tot Z gepland is. Het hoeft vervolgens niet precies zo te lopen, maar het is wel fijn om op terug te vallen.” Polska geeft aan dat een goede opbouw qua essentieel is voor een goed optreden. “Het publiek dat naar onze shows komt wilt graag gekkigheid zien, daar komen ze voor. Elke show is een leermoment. In de studio zijn we al bezig met het kijken naar dingen die live kunnen werken. Daarnaast moet een optreden naar zijn mening nooit helemaal vast staan. Er moeten ook spontaan dingen gebeuren. Dan komt Polska met de volgende conclusie: “Wij gaan veel harder dan veel Amerikaanse artiesten. We vinden liever zelf uit wat werkt voor een show.” Dood publiek Tim vraagt hoe de heren omgaan met publiek dat er als een zoutzak bijstaat of irritant doet. Lopen ze weg? Kraantje Pappie doet er alles aan om alle energie die er in een persoon te vinden is, eruit te trekken. “Ik ben echter geen aapje die een trucje doet. Je moet wel zin hebben in de show.” Mr. Polska: “Je staat er en je gaat niet weg. Er zijn natuurlijk altijd mensen die vanaf het begin los gaan, de rest ziet dat en joint vaak later. We hebben wel eens gehad dat halverwege de show nog niet iedereen los ging. Dan zei ik tegen het publiek dat tegen het einde iedereen helemaal gek zou gaan. Dit gebeurde ook.” Natuurlijk heeft niet iedereen de energie om volledig uit zijn of haar plaat te gaan. Dat betekent niet meteen dat diegene het ook niet naar zijn zin heeft. Neem Kraantje Pappie zelf. “Ik was laatst zelf ook bij een concert. Als je me daar zag zou je echt niet zeggen dat ik energiek was of het naar me zin zou hebben. Het was echter de hardste show die ik ooit gezien heb. Ik gaf hem niet de energie die hij nodig had tijdens een optreden, maar ik genoot volop.” Tim Beumers vraagt Polska waarom hij nooit meer de track 1 Miljoen Vrienden live doet. Polska geeft aan dat hij de track één keer heeft gedaan, maar hem gewoon niet voelt en geen zin heeft om die nog een keer live te doen. Tips De artiesten geven nog wat tips voor een goede live-show. “Het belangrijkste is dat het geen routine wordt. Je moet de show opkomen met hetzelfde gevoel als je de eerste keer had.” Daarnaast is het beter om geen onuitgebrachte tracks te doen live. “Mensen willen dingen herkennen. Als je een track zat bent, is het tijd dat je nieuw materiaal hebt om te doen.” Kraan geeft aan dat je bij elke show alles moet geven wat je in je hebt. “Je moet zuinig zijn op je fans. Nederland is klein. Het is een schande als ze achteraf zeggen dat je niet alles hebt gegeven. Al heb je vier shows op een avond, je nog steeds alles geven. Die mensen hebben ook betaald om jou te zien.” Het is volens Kraan ook belangrijk hoe je overkomt op het personeel van de plek waar je optreedt. “Op het podium kan je rockstar doen, backstage niet. Tenzij je uitverkoopt, dan mag je de kleedkamer slopen. Als dat niet het geval is moet je je gewoon normaal gedragen ” aldus Kraantje Pappie. Hier kan Polska zich in vinden. Hij voegt er nog aan toe dat hij altijd nuchter het podium opgaat. “Ik drink of rook niet voor een show. Hooguit een drankje voor de ontspanning, maar je moet tijdens een liveshow gewoon je mannetje staan.” Beide heren zijn het eens dat je het niet moet laten merken wanneer iets je niet zint. “Als er iets mis is met het geluid ga je niet de geluidsman belachelijk maken of voor schut zetten. Het is belangrijk om aardig te blijven en normaal te doen. Je moet niet onzeker zijn, maar het moet je ook zeker niet naar je bol stijgen. Het publiek prikt zo door je heen.” Tim vraagt of een groot deel van hun live-succes ook niet te maken heeft met de producties. Boaz v/d Beatz brengt banger na banger en ook Kraantje Pappie heeft monsterlijke producties van Noisia op zijn laatste album. “Het is te vergelijken met Opgezwolle en de Delic beats”, aldus Tim Beumers. Polska geeft aan dat de producties inderdaad een groot aandeel hebben in het succes van de show. Vanuit de zaal klinkt ineens een stem. Het blijkt Boaz v/d Beatz te zijn, hij krijgt de microfoon en laat weten dat hij zijn mix voor de liveshow vergelijkt met die van artiesten als Skrillex. “Als het in de buurt komt van hun mix, vind ik het okay.” De laatste tip komt van Polska. Hij geeft aan dat je ook een connectie met het publiek moet hebben. “Aan het einde van onze show maken wij altijd een foto van het hele publiek. Deze zetten we vervolgens op Instagram. Soms zetten we tijdens een show een laptop op het podium met Ustream aan. Er zijn zeker mensen die dat thuis op hun pc hebben gezien en het ook een keer mee willen maken.”