Aanstaande vrijdag staat rapper Asher Roth (Pennsylvania, US) in de Melkweg. Het voorprogramma wordt verzorgd door zijn Bredase collega Fotosynthese. Nu leek het ons een leuk idee als het voorprogramma dit hoofdprogramma zou interviewen. Gelukkig deelden Fotosynthese en Asher dat idee. In een boeiend gesprek onthult Asher Roth een samenwerking met Justin Bieber, zijn labelsituatie en toekomstplannen. “Ik stap uit het major label-systeem, omdat ik er niet langer achter sta.”
Fotosynthese: Om maar meteen met een keuze te beginnen: de studio of het podium? Asher Roth: “Het podium, zeker weten. De energie is verslavend. Je hebt een publiek dat voor jou komt, je hebt het improvisatie-aspect, het is echt de reden waarom ik in de studio zit.” Ik vind het persoonlijk lastig om er van te genieten, omdat ik zo geconcentreerd ben. Het is moeilijk om te genieten onder druk. “Jij verkiest de studio; die sfeer, op jezelf zijn, je ideeën oppennen en tapen?” Ja, dan sta ik niet onder druk en geniet ik meer. “Dat had ik ook in het begin. Je bent zo bewust van alle blikken die op je gericht staan, van wat er allemaal mis kan gaan. Op een gegeven moment laat je dat los en besef je dat het mooie van hiphop, van optreden in het algemeen, is dat het geen ballet is of een kür bij paarden-dressuur. Hiphop is per definitie imperfect; je kunt het niet opfucken. En als je wel een steekje laat vallen of niet uit een verse komt, maakt het je juist menselijk en innemend. Ik zou veel nerveuzer zijn als ik op Broadway zou staan; wanneer ik andermans tekst zou moeten onthouden. Nu zijn het mijn teksten en mijn keuzes dus ik kan gewoon mezelf zijn. Dat is volgens mij ook waar het publiek op afkomt: iemand waar ze zich in kunnen herkennen en na afloop een biertje mee kunnen drinken.” Ik zag op Youtube dat je tegenwoordig met een liveband speelt? “Ja, dat wilde ik altijd nog doen. Het is natuurlijk erg duur, maar de muziek staat bij mij op één dus we zijn er gewoon voor gegaan.” Dit jaar verschijnt er een nieuw album van je? “Dat hoop ik wel. Ik zit al vier jaar klem in het major-label systeem. Ik probeer me niet meer druk te maken over de politiek die er bij komt kijken. De aankomende release moet een vrolijke, toegankelijke en herkenbare plaat worden. Daar sta ik voor.” Is het nog altijd spannend om iets uit te brengen? “Zeker rond het debuut zat ik bovenop de reacties. Ook om te weten te komen of je aan verwachtingen voldoet en het liefst deze verwachtingen overtreft natuurlijk. Je denkt dat je er hierna vanaf bent, maar elke artiest is zo goed als zijn laatste release. Dus dat blijft altijd spannend.” Je laatste track verscheen vorige week; Dude, samen met Curren$y. Het is een vrij klassieke oldschoolbeat, mis je dat in hedendaagsemuziek? “De technologie raakt steeds meer op de voorgrond. Dat biedt heel veel mogelijkheden en zorgt voor te gekke producties. EDM (Electronic Dance Music) domineert Amerika op dit moment. Als een soort reactie ga ik weer een beetje terug naar de muziek waar ik hard op ga. Hopelijk kunnen de liefhebbers van mijn muziek dit waarderen.” Mijn boeker vertelde me dat op jouw aankomende album ook een track met Justin Bieber komt te staan, klopt dat? “Justin en ik zijn al langer bevriend. Hij rapt op een nieuwe track van me, dat klopt.” Staat dat niet een beetje haaks op die oldschoolvibe die je inslaat? “Nee joh, die diversiteit heeft een album nodig. Niemand zit te wachten op een plaat waarop één trucje de hele tijd wordt herhaald. Ik experimenteer en deel mijn bevindingen op een album. Het wordt soulvol, dat is het enige dat steeds terug zal keren. De track met Justin moet je echt zien als een klassieke samenwerking. Samenwerkingen zitten in het fundament van hiphop en daarbij hoort ook dat je elkaar ergens halverwege ontmoet. Je stapt in elkaars creatieve wereld, dat is leerzaam en levert vaak genoeg mooie muziek op.” Ik ben een stuk jonger, maar zie best een aantal overeenkomsten tussen ons. Zo zijn we bijvoorbeeld beiden blank en hoogopgeleid. Hiphop zit nog steeds vast aan veel stereotypen en er zijn bepaalde verwachtingen over hoe een rapper zich zou moeten kleden of gedragen. Vind jij het moeilijk om jezelf te zijn in deze wereld? “Niet meer. In het begin was ik wel erg zelfbewust, dat zat me wel dwars. Daarom heb ik na mijn debuut ook niet gelijk doorgepakt. Alles ging zo snel en ik herkende me niet in het beeld dat van me ontstond. ‘Jezelf zijn’ is een van de moeilijkste dingen in deze wereld. Het is een lege term geworden, terwijl het enorm belangrijk is. Ervaring, zelfvertrouwen en vertrouwen in je muziek zijn essentieel en in het begin zeker nog niet vanzelfsprekend.” Je studeerde en maakte daarnaast muziek. Op I Love College rap je nog dat je het studentenleven nooit kwijt wil. Toen besloot je naar Atlanta te verhuizen om volledig te focussen op je carriere. Dat moet een lastige beslissing zijn geweest? “Niet echt. Ik was op dat moment echt toe aan iets nieuws. Eenmaal daar werd het leven ineens zwaar. Toen verlangde ik naar het zorgeloze studentenbestaan; niemand aan wie je verantwoording hoeft af te leggen, niemand die je hoeft te overtuigen van je kunnen. Maar dat hoort er bij als je je droom najaagt. Als je iets wil bereiken, zul je van die bank af moeten komen.” Ik twijfel wel eens of ik volledig op mijn studie moet focussen of voor de muziek moet gaan... “...als muzikant zul je sowieso altijd student blijven. Je moet jezelf blijven vernieuwen en blijven innoveren. Dat is echt niet alleen kennis uit de praktijk, maar ook boekenkennis kan je verder helpen. Rappen als beroep is verre van ideaal. Bijna iedereen heeft het zwaar. Niet voor niets is het gezegde ‘als je van muziek houdt, blijf weg van de muziekindustrie’. Ik ben nog steeds bezig met de acceptatie dat muziek naast mijn passie nu ook mijn werk is.” Myspace en social media waren erg belangrijk in je doorbraak, nietwaar? “Nog steeds. Het helpt om jouw persoon naar voren te brengen en een verhaal te bouwen rond je muziek. Daarnaast verlaag je de drempel om muziek te delen. Als je zoals ik klem zit bij een major label en moet wachten totdat zij klaar zijn om jouw muziek uit te brengen, krijg je een sterk gevoel van onrecht. Door internet wijs ik mensen naar mijn muziek. Er zijn tracks van mij die al twee jaar oud zijn en misschien pas over twee jaar het licht zien, dan ben ik een compleet ander mens.” Op dit moment ben je getekend bij Def Jam... “...ik ga daar weg. Ik stap uit het major label-systeem, omdat ik er niet langer achter sta. Het klopt gewoon niet.” Okay, ik wilde je vragen hoe je kijkt naar independent artiesten. Ik heb persoonlijk bijvoorbeeld erg veel respect voor iemand als Macklemore. “Ik waardeer wat men voor me heeft gedaan bij de majors, maar ik kijk met veel meer interesse naar artiesten die op eigen houtje opereren. Je oogst wat je zaait, volgens mij is dat waar het om zou moeten draaien. Het leert mensen om zelf hard te werken en geeft de macht terug aan de artiest. Ik kan niet wachten tot ik zelf weer verder kan op die weg. Binnen twee weken ben ik officieel weg bij Def Jam. Voor mijn aanstaande album heb ik een eenmalige deal met BMG getekend, daarna stap ik er uit en wil ik enkel nog zelfstandig digitaal releasen.” Vrijdag sta je voor het eerst in Nederland, kun je al iets zeggen over het verschil tussen een Europees publiek en een Amerikaanse show? “Jazeker, ik heb ontdekt dat Europeanen vaak veel meer op de hoogte zijn. Niet om te slijmen ofzo, maar jullie luisteren niet of nauwelijks naar Amerikaanse radio. De meeste Amerikanen ontdekken hun muziek via radio, terwijl Europeanen echt bewust naar jou op zoek moeten als ze je willen horen. Daardoor kennen jullie een nieuwe of obscure track vaak eerder dan een Amerikaan, die dat nummer nooit op de radio is tegengekomen. Ik heb goede vrienden en killer-fans in Europa, ik heb er zin in.” Dankjewel voor je tijd en veel succes vrijdag. “Jij bedankt. Ik ben benieuwd naar jouw show, ik ga het zeker checken.” Fotosynthese en Asher Roth spelen aanstaande vrijdag 22 februari in Melkweg Amsterdam.