Quantcast
Channel: STATEMAGAZINE Feed
Viewing all articles
Browse latest Browse all 1434

Artikel: Boef en de Gelogeerde Aap wil zichzelf overtreffen

$
0
0

Aanstaande vrijdag verschijnt Niet Hier, het derde album van Boef en de Gelogeerde Aap. Sinds de overstap naar platenlabel Top Notch, eind 2010, vergaat het dit Tilburgse duo uitstekend. Toch valt er volgens de artiesten zelf nog genoeg terrein te winnen. Met Niet Hier hopen ze een grotere groep luisteraars te bereiken dan voorheen.

 

Ze zitten er ontspannen bij, producer Boef en rapper de Gelogeerde Aap. De nieuwe plaat is naar de drukker, de pers toont alvast belangstelling en de eerste luistersessies zijn succesvol afgerond. De Gelogeerde Aap praat het meest van de twee, hij illustreert zijn antwoorden met treffende voorbeelden en schiet af en toe voluit in de lach. Boef is rustiger: hij houdt het doorgaans bij een korte glimlach, en zijn antwoorden bevatten geen woord teveel. Met hoorbare trots vertelt het duo over zijn nieuwe muziek, die weliswaar in een minder dan een jaar, maar toch met de nodige moeite tot stand kwam. Sterker nog, Boef en de Gelogeerde Aap beschouwen Niet Hier als het lastigste album dat ze tot nu toe hebben gemaakt. "Het opnemen was zwaarder dan bij de vorige twee albums," bekent Boef (Tom Maas, 1986). "De druk was enorm toegenomen. Ons debuut [het in eigen beheer uitgebrachte Vind Ons (2009)] ontstond zonder dat iemand er op zat te wachten, we deden gewoon maar wat en verspreidden het album zelf, toen we de tijd rijp achtten. Wij Zijn [Top Notch, (2011)] werd al groter gereleased, met meer persaandacht en professionelere clips enzo, maar dat album was al af toen we bij Top Notch tekenden. Nu moesten we voor het eerst muziek maken terwijl we wisten wat er op het spel stond, en daar hadden we zeker in het begin moeite mee." "Behalve die druk was er ook de eis die we aan onszelf stelden," zegt de Gelogeerde Aap (Thomas Waterreus, 1986). "Niet Hier moest kwalitatief echt beter zijn dan alles wat we eerder hadden gemaakt. In de studio stelden we onszelf wel eens de vraag: hoe de fuck gaan we dit doen? Hoe kunnen we onszelf overtreffen? Creatief gezien heeft die eis bijna iets verlammends. We werden heel kritisch op ons eigen werk. In mei 2012 zijn we naar Top Notch gegaan, toen hadden we zo'n twintig nummers opgenomen en richtten we onze pijlen op een release in september of oktober. Maar dat voelde bij nader inzien toch niet goed: er zaten zeker toffe tracks tussen, maar het geheel stond nog niet en was niet fundamenteel beter dan wat we eerder gemaakt hadden. Daarna hebben we het album uitgesteld naar februari 2013 en zijn we weer hard aan de slag te gaan. Op een gegeven moment begon het echt te lopen, toen stond het totaalplaatje en wisten we precies waar we heen wilden." In die paar extra maanden is er nog veel aan het album veranderd. Zo werden tracks met onder meer Faberyayo en Kraantje Pappie opgenomen en aan de tracklist toegevoegd. Opvallende keuzes, die zeker in het geval van Faberyayo niet direct vallen te rijmen met de undergroundstatus die Boef en de Gelogeerde Aap voor zichzelf hebben opgebouwd. Boef: "We denken daar niet zo over na. We werken gewoon met de artiesten die we tof vinden en..." "Maar het is wel grappig," onderbreekt de Gelogeerde Aap. "Kraantje Pappie en Faberyayo zijn toch twee van de rappers bij wie het in 2012 het hardst is gegaan. Ik beschouw het als een compliment dat ze met ons willen werken. Bij Kraantje is het ergens wel logisch, die rapt ook over dubstepachtige beats en was vanaf het begin al down met ons. Yayo is een ander verhaal: die vindt onze muziek tof, maar heeft een andere stijl en wist zelf ook niet precies of hij op ons album zou passen. Er was echter één beat die ons heel geschikt voor hem leek en die we hem hebben opgestuurd, en daar raakte hij meteen geïnspireerd door. Dat leverde Pleinvrees op, het slotnummer van de plaat." Tegenover de toevoegingen van deze gevestigde namen - ook werd er eind 2012 een track met Rico en Sticks opgenomen die op Niet Hier is beland - staat de opvallende afwezigheid van Tilburgse collega's als Badman Febo, Oowtje en Amine: op Wij Zijn allen nog van de partij, op Niet Hier doen ze niet meer mee, terwijl backup-mc Oowtje ook uit de liveshow is geschrapt. Het wekt de indruk dat Boef en de Gelogeerde Aap de standaard hoger hebben gelegd, en de lokale Tilburgse scène nu definitief willen ontgroeien. "Tja, die samenwerkingen waren uit een andere fase," zegt de Gelogeerde Aap, plotseling ernstig. Een stilte. "Met die jongens is het voorbij, een gesloten hoofdstuk." Boef: "Het werd verwarrend voor mensen die onze shows bezochten: die dachten dat Oowtje Boef was, en ik gewoon een DJ. Niet dat dat per se erg is, maar toch... Ik doe zelf al backups, dus wat voegde nog een rapper nou eigenlijk toe? Ik ben uiteindelijk naar Thomas gestapt en heb gezegd: waarom kunnen wij niet gewoon met zijn tweeën optreden, zoals we ooit zijn begonnen?" "Sowieso zijn we verder dan een paar jaar geleden," gaat de Gelogeerde Aap desgevraagd verder. "Op Wij Zijn staan, eerlijk is eerlijk, ook een paar mindere tracks. Die maakten we eerst ook voor Niet Hier, maar hebben we er allemaal uitgefilterd. We waren heel erg bezig met het totaalplaatje, de hoge standaard steeds weer waarmaken. Boef produceert ook gewoon nog beter dan toen. De basis is misschien hetzelfde, maar de uitvoering is strakker en zorgvuldiger. Daarnaast zijn mijn teksten denk ik gegroeid. Dat zit 'm met name in de toegankelijkheid: ik rap minder abstract en springerig dan eerder, per nummer probeer ik nu meer bij een onderwerp te blijven. Niet dat ik mijn stijl helemaal heb aangepast ofzo, maar uiteindelijk wil ik toch dat zoveel mogelijk mensen horen van Boef en de Gelogeerde Aap. Dan moet ik niet teveel blijven hangen in die abstracte teksten die alleen Boef en ik begrijpen." Het resulteert in nummers als Ome Slome: een helder opgebouwd verhaal over een vijftiger die zijn grauwe, maar goed betaalde kantoorbaan verliest en geleidelijk in een steeds dieper isolement wegzakt. "Zijn vrouw gaat bij hem weg, zijn vrienden willen hem niet meer zien omdat hij geen geld meer heeft. Het verhaal is gebaseerd op allerlei mensen uit mijn omgeving, niet op één iemand in het bijzonder. Ik vond het heel verfrissend om zo'n soort fictieve tekst te schrijven, ik denk niet dat ik dat drie jaar geleden had gekund." Boef: "We waren er al snel uit dat dit de eerste clip moest worden. Het is van het album volgens mij de meest toegankelijke track. De opbouw is overzichtelijk, het refrein heeft iets zeurderigs, dat blijft hangen, en het is ook een tekst die bijblijft. Al staan er meer nummers op met een duidelijk thema, zoals Zorgeloos en Fitte Ridders." Dat laatste nummer bevat onder andere een verse van Sticks, met wie Boef en de Gelogeerde Aap een speciale band onderhouden: hij was degene die het duo jaren geleden bij de Fakkelteitgroep haalde, en tegenwoordig geeft hij de Gelogeerde Aap nog steeds les aan de Tilburgse rockacademie. "Dat is wel gek, ja: een half uur per week, één-op-één, leraar en student, twee rappers bij elkaar. Maar echt les is het niet, we praten over van alles, voetbal, muziek, wat ons maar bezighoudt. Vaak laat ik hem ook iets horen. Hij heeft heel veel feedback gegeven op dit album. En hij was uiteindelijk erg onder de indruk. Typhoon en Rico trouwens ook, zij zijn 'm de laatste weken voor het eerst aan het luisteren." Boef: "Rico vroeg ons wat we hadden gebruikt bij het maken van de plaat. Uit zijn mond is dat volgens mij een compliment." De Gelogeerde Aap: "Ja, binnen de FTG vinden mensen het allemaal echt vet dat we een nieuwe cd hebben. Ik heb het idee dat we nu ook nog meer bij de beweging horen dan twee jaar geleden. Begrijp me niet verkeerd, we voelen ons er al zo´n twee jaar helemaal op onze plek, maar dit is de eerste keer dat onze muziek echt ontstaat terwijl we binnen de beweging zitten." Een belangrijkere rol binnen de FTG, bekendere gastartiesten, een naar eigen zeggen hogere standaard: uit alles blijkt dat Boef en de Gelogeerde Aap geen genoegen nemen met een herhalingsoefening. Niet Hier moet een nieuwe fase inluiden, zonder dat de kenmerkende eigen sound verlaten wordt. "Ik hoop op mooie festivals, Lowlands, Pinkpop, en verder gewoon heel veel shows," zegt de Gelogeerde Aap. "Waarschijnlijk zal het album niet wekenlang in de iTunes-toplijst staan. Daarvoor zitten we toch teveel in een bepaalde niche, zoals eigenlijk alle mensen van FTG. Als je kijkt naar hoeveel views de nieuwe clip van Sticks krijgt en dat vergelijkt met nieuwe clips van The Opposites of De Jeugd, zitten we duidelijk in een andere hoek. Ergens ben ik daar trots op. Aan de andere kant vind ik het ook jammer; ik hoop dat er nu toch wat meer gebeurt dan bij onze vorige releases. Iets meer airplay zou bijvoorbeeld tof zijn. Ik heb gezien hoeveel je met één nummer kan bereiken bij bijvoorbeeld Waar is Kraan?, waanzinnig hoeveel deuren die track voor Kraan heeft geopend." "Zo bekeken komt het natuurlijk goed uit dat hij en Yayo meedoen op deze plaat. Die hebben een goed jaar gedraaid en zullen beslist voor extra aandacht zorgen. Maar het is niet zo dat we hebben gedacht: wie zullen we eens inhuren om commercieel succes of meer luisteraars. Helemaal niet, het is gewoon een fijne bijkomstigheid. Want eerlijk is eerlijk, ik heb al drie, vier jaar het idee dat het eigenlijk nog iets harder kan. Dan denk ik: waarom gebeurt het niet bij ons? Onze muziek is wellicht iets moeilijker behapbaar dan Polska of De Jeugd, maar toch: waarom zijn de mensen bij ons zo afwachtend? Over shows hebben we niet te klagen, maar qua airplay en views valt er echt nog meer te halen. Daarvan ben ik overtuigd. Er zijn keiveel mensen die nog nooit van ons hebben gehoord. Dat moet veranderen. Nee, dat gaat veranderen."


Viewing all articles
Browse latest Browse all 1434