Na het winnen van de Grote Prijs van Nederland in 2010 in de categorie hiphop wist Kalibwoy in no time furore te maken in de scene. Niet per se de zijne, want een volwaardige Dancehall scene kent Nederland nog niet. Dus opereert deze rasartiest langzaam vanuit de hiphop en het pakt opvallend goed voor hem uit. Iedereen wil een gastverse of refrein van de man en ook in het buitenland klinkt zijn naam steeds vaker. In twee jaar tijd brengt Kalibwoy niet alleen heel veel losse tracks, remixes en de FrassBoss mixtape uit maar verwerft zich ook tot één van de meest gefeaturede artiesten binnen zijn genre in Nederland. De lijst is indrukwekkend en naar eigen zeggen worden vanavond op de release van zijn nieuwste werk Kronic Kali Karlito in de Melkweg de tegoedbonnen ingewisseld; wat inhoudt dat er zo'n dertig artiesten de man zullen bijstaan op het podium gedurende het optreden. En dat zijn niet de minste. Ondersteund door The Experience band sluit Kali dit vruchtbare jaar af en luidt veelbelovend het nieuwe jaar in.
DJ Jah en DJ MBA bewijzen tijdens de inloop waarom zij de beste Dancehall dj's van ons land zijn en het publiek lijkt het helemaal niet erg te vinden dat we een half uur uitlopen. Wat heel snel opvalt, is het gemengde publiek. Dat wil zeggen: minstens zoveel vrouwen als mannen, zo niet meer. Ondergetekende heeft het dus prima naar z'n zin. Kali heeft hard gewerkt aan een goede achterban en dat kun je zien. Als langzaam maar zeker de oude zaal van de Melkweg vol begin te raken beseft het publiek dat we zomaar eens getuige kunnen zijn van een heel bijzonder en memorabel optreden. De lichten gaan uit. Links, rechts en op het podium staan drie schermen waarop beelden vertoond worden die het afgelopen twee jaar van de Amsterdamse Surinamer samenvatten. De band heeft inmiddels plaats genomen achter de instrumenten en voorziet deze van mooie sfeermuziek. De visuals zullen gedurende het hele optreden voer voor onze ogen zijn en dat is niet vanzelfsprekend. Dan wordt het scherm ineens zwart en staat er #Vliegveldieks (big up naar Dro Video). Op dat moment wordt het nummer Surinam Souljah ingeluid en eindelijk toont de strijder zich aan zijn mensen. Het kost hem slechts twee sprongen om meteen het hele publiek mee te krijgen. Opgevolgd door de classic We Don't Give A Bloodclat is de avond officieel begonnen. Kanoe met Gikkels komt live pas echt tot zijn recht. Er ontstaat een hele toffe sfeer met de clip die synch loopt. We zijn opgewarmd. "Mag ik even een reggae tune doen van way back?" vraagt Kali als hij de mensen wil duidelijk maken dat hij veelzijdig en muzikaler is dan alleen dat "Frasstration, Frassnation, Frass to di max" ding. Je kan je afvragen of het wel slim is om na drie van zulke knallers het tempo zo dratisch te verlagen maar gauw genoeg wordt duidelijk dat deze rasperformer heel goed weet wat hij doet. Dit reggae blokje doet het vooral goed bij de vrouwen en versterkt de hele liefdevolle vibe die eigenlijk als een walm boven deze avond hangt. De walm van goede haze, welteverstaan. De jonge Rass Motivated wordt naar voren geroepen en laat zien waarom hij door velen getipt wordt als de toekomst. Daarna is het tijd voor het blok Frasssss wat inhoudt dat trap hall de toon zal voeren, het genre dat Kalibwoy zelf tot leven gebracht heeft door dancehall lyrics te spitten over trap beats. Hoogtepuntje is de eigen versie van het nummer Shitted On Em dat Jowy Rosé uitvoert. Er wordt massaal geflext en gedanst. Hoogtepunt van de avond echter is Flames and Fire met Rass Motivated en Maikal X, afkomstig van de eerder dit jaar verschenen FrassBoss mixtape. Dit is het punt waarop het hele publiek staat te springen en de unity compleet is. Voor slotnummer No Talk worden alle artiesten het podium opgeroepen en onder het toeziend oog van onder andere Rocks, Matarr, Mocro Maniac, Nino en Jayh maar vooral een volle Melkweg draagt Kalibwoy ineens Keizer op om het laatste refrein te doen en het nummer af te sluiten. Deze publieksfavoriet is zichtbaar overdonderd door dit gebaar maar rond het inkoppertje voortreffelijk af met een Surinaamse verse. De mensen worden helemaal gek en schreeuwen massaal dat we cyan report none want badman no talk. Het is knap hoe DJ Jah er hoogst persoonlijk voor gezorgd heeft dat de enorme waslijst aan gastartiesten zich ook daadwerkelijk één voor één meldt en netjes zijn ding doet en dan weer het podium verlaat. Hij toont zich een goede stage manager en dat siert Kali's act enorm. Zelden heb ik The Experience Band zo verdienstelijk een artiest horen begeleiden. Dat heeft alles te maken met Kali's autoriteit op het podium en zijn aanstekelijke energie, maar het toont ook de enorme groei en klasse van de muzikanten. De chemie tussen deze twee is wat de avond maakt. We zien zowel de band als Kalibwoy in de bloei van hun artiestenbestaan en alle beloftes worden ingelost. Als we niet uitkijken, zijn we deze top artiesten kwijt aan het buitenland voor we er erg in hebben. In combinatie met de passende visuals en het mooie repertoire van de FrassBoss is dit een act die eigenlijk het hele land door zou moeten. Ook in Zeeland. Maar dan alleen Kalibwoy en The Experience band.