Prodigy en Havoc zijn eindelijk terug als Mobb Deep. Ondanks het feit dat ze niet lang geleden nog uit elkaar leken te gaan (inclusief twitterbeefs en nog meer kinderachtig geruzie) hebben ze toch de koppen weer bij elkaar gestoken voor een nieuwe plaat. The Infamous Mobb Deep is een ode aan hun eerdere album The Infamous , waarmee ze in 1995 hoge ogen gooiden. Die plaat was doorspekt met classic nummers als 'Shook Ones pt. II' en 'Survival Of The Fittest'. Op het dubbelalbum The Infamous Mobb Deep is er op de ene CD gloednieuwe muziek te horen en op het andere schijfje een berg onuitgebracht materiaal uit 1995. Hav en P grijpen weer eens terug naar hun oude sound, maar kunnen ze dat nog wel? En belangrijker: moeten ze dat nog wel willen?
Als je naar de productiecredits kijkt kun je in ieder geval constateren dat de mannen uit Queensbridge er serieus werk van hebben gemaakt. Naast de niet weg te denken The Alchemist en Havoc zelf is er ruimte gemaakt voor onder anderen !llmind, Kaytranada, en Boi-1da. Ook de Engelse producer Beat Butcha (die een tijdlang in Nederland woonde en met onder meer Mr. Probz en Winne samenwerkte) heeft een beat geleverd voor de track 'Timeless'. Het zorgt ervoor dat ze hier en daar wat uit hun comfortzone moeten stappen, al lijken de producers goed rekening te hebben gehouden met de ouderwetse Mobb-sound. Qua inhoud is er in bijna twintig jaar tijd een stuk minder veranderd. Nog steeds voeren nietsontziende hardcore-raps en verhalen over het straatleven de boventoon op het hele album. Beide MC's hebben hun eigen 'trademark-flow', iets wat vandaag de dag nog zelden te horen is in hiphop, en dat koesteren ze. Vooral op 'Lifetime' heb je het gevoel dwars door je speakers het Queensbridge van 1995 ingetrokken te worden. Over een sinistere Alchemist beat (die gezien zijn winning streak van de laatste jaren wat mij betreft het hele album had mogen produceren) voelen de rappers zich duidelijk als een vis in het water. Op de tweede CD, The 1994 Infamous Sessions , is er een hoop oud materiaal opgeduikelt, waaronder ook een aantal juweeltjes. Zo kun je een demo-versie van 'Survival Of The Fittest' horen en een hele oude freestyle met Raekwon en Nas. Het zijn mooie throwbacks voor de longtime fan en het is een prima introductie voor de jonge hiphopliefhebber. Ondanks het feit dat de mannen op The Infamous Mobb Deep met sterke, new-school producers werken beklijft het idee dat je alles wat ze zeggen al een keer gehoord hebt. Met andere woorden: the same ol' stories over moderne, ijzersterke beats. Waar generatiegenoten als Jay Z en Nas duidelijke groei doormaken en volwassen worden (Jigga kent alle kunstwerken in het Louvre ondertussen op alfabetische volgorde uit zijn hoofd) lijken Prodigy en Havoc dat helemaal niet te willen. Althans, niet in hun muziek, en al helemaal niet op een album dat draait om terugkijken naar het verleden. Het zorgt ervoor dat je als die-hard Mobb Deep fan weet wat je krijgt. Je wordt niet verrast, maar ook zeker niet teleurgesteld. (7,5)